Ahmet Telli'nin dediği gibi dünya yetmiyor bazen bu cümle de takılı kaldım.
...
İçimde bir ses kafamın içindekilerini yazmam gerektiğini söylüyor, diğer ses ise yazma, zihinini en ücra köşelerinde kaybolmalarına izin ver diyor. Ben ise ikisinin arasında bir yerde bekliyorum. kendimi hazır hissedersem yazdıklarımın, ''yani'' kendim için değil... yazdıklarımı başkalarıyla paylaşmak istersem, burada olacağım. Ve şu an buradan oldukça uzak bir yerde kitap kokuları arasında ruhumu doyuruyorum. Ve yine tekrar ediyorum. Kendimle olan kavgam bittiğinde kendime yenilmezsem burada olacağım.
Zs.
≠
Following
