XJOKER1
Bir sabah uyandığımda kendimi ıssız bir avluda uzanırken buldum. Hiçbir şey bilmiyordum. Neden ve nasıl . Ellerim de kan vardı. Tamamen kırmızıydılar , her yer kan olmuştu . Dehşet içinde zihnimi zorlamayı denedim ancak buna dair hiç bir şeyi hatırlayamadım. Ellerimi yıkadım , ortalığı temizledim ve oradan ayrıldım . Hiç iyi değildim, aklımda soru işaretleri ve belli belirsiz bir hüzün. Yapmış olabilir miydim ? Ertesi gün yine aynı avluda , ellerim kanlı bir şekilde uyandım. Ortalık yine kan gölüne dönmüştü , aklımı yitirecektim. Düşündüm , düşündüm ve düşündüm. Nasıl ! Neden ? Büyük bir hışımla ve duygu karmaşasıyla ellerimi ve ortalığı temizleyerek oradan ayrıldım. Hiç iyi değildim ve daha iyiye de gitmiyordu. Duvarlara saldırıyor , eşyaları dağıtıyor ve asla bir anlam veremiyordum. Tüm gün zihnimde koca bir karmaşadan sonra bitkin düşerek koltukta sızdım. Ertesi gün yine aynı avlu ve yine kan .. Tepkisiz kaldım , dondum . Bütün bunlar artık daha gerçekti. Ellerimdeki kan.. Ben bunu yapmış olmalıydım. Eve döndüm , kendimden nefret ediyordum . Masanın üzerinde duran Silah ı fark ettim. O benim değildi ama oradaydı , ona ihtiyacım olduğunu hissediyordum. Silah ı aldım, gözlerimden yaşlar akmaya başladı, neden böyle bir şey yapmıştım ki , yapmamalıydım. Kafamı iki yana çaresizce sallayarak tetiği çektim.
XJOKER1
Hiçbir şey olmadı, bir daha denemek istedim ama silahın elimde olmadığını fark ettim . Masaya döndüm, silah oradaydı. Tekrar aldım yavaşça, anlamsızdı. Kafama dayadım, soluk bir yüz ifadesi ile tekrar tetiğe davrandım .
İçimde bir şeyler sanki her denemede ölüyordu ama tetiği bir türlü çekemiyordum. Her denemede kendime olan nefretim yitirilen hayallerimle doğru orantıda artıyordu. Defalarca denemem rağmen silah hep elimden kayboluyordu. Gözlerimden akan yaşlar esnasında masanın üzerindeki aynayı fark ettim.
Kanlar içerisindeydi.. tüm vücudum.
Başımdan akan kan her yanımı kaplamıştı. Ellerimi başıma götürdüm dehşet içerisinde.
Ellerim .. Onlar temizdi . Başıma götürmem rağmen kirlenmemişlerdi. Bir anda gücümü kaybettiğimi hissettim. Bir hamlede yatağa attım kendimi. Başımı güç bela kaldırdım uzandığım yerden ve o an tek gördüğüm şey kanlar içerisindeki bedenimdi. Ellerim ise sanki hiç kirlenmemişlerdi.
Göz kapaklarım ağırlaşmaya başlarken kalbimde hiç bir acı hissetmiyordum.
Kendimi toparlayıp son kez masaya yönelttim gözlerimi. Her şey yerli yerindeydi , silah masada duruyordu. Ama ayna orada yoktu. Benim masamda hiç aynam olmamıştı ki. Bu sefer yüzümde hiç de soluk olmayan bir tebessüm vardı, teker teker boşalan şarjörün sesini duyuyordum ..
