WriterMichelleTaylor

Vandaag zijn we in Nederland 2 minuten stil geweest. 
          	Stil om hen te herdenken die omgekomen zijn tijdens en na de 2e wereldoorlog in Europa en in Indonesië. 
          	Stil om hen die nu omkomen tijdens oorlog in Oekrainië.
          	Stil om hen die omkomen tijdens oorlogen in Irak, Iran en al waar oorlog is. 
          	Stil om hen die vochten voor onze vrijheid. 
          	Stil om hen die nu vechten voor de vrijheid.
          	Stil om te herdenken dat zo'n gruwel niet weer mag gebeuren.
          	
          	Morgen mogen we Bevrijdingsdag vieren. Een feest. We mogen allemaal zo ontzettend dankbaar zijn voor onze vrijheid. Iets wat niet van zo vanzelfsprekend is, iets wat nu meer blijkt dan ooit.
          	
          	Voor hen die vielen.
          	Voor hen die vochten.
          	Nooit meer.

InspiredAuthorx

♥️♥️♥️
Reply

RosaMeldomonac

Hai hai, Ik moest laatst denken aan al je leuke comments in “24 days with the bad boy” en zag dat je al een tijdje inactief bent. Hoe gaat het met je? :)

RosaMeldomonac

Ik ben blij dat het wel goed gaat ondanks de drukte, heel veel succes met alles en blijf vooral dat dansende blije ei ;) <3333
Reply

WriterMichelleTaylor

Wat onzettend lief dat je aan me denkt! ❤ ik ben inderdaad de laatste tijd minder actief vanwege drukte met studie en allerlei andere veranderingen in mn leven. Hopelijk heb ik snel weer tijd om wat te lezen via wattpad! Als antwoord op je vraag; het gaat goed. Heel druk, beetje emotioneel de laatste tijd, maar nog steeds die dansende blij ei van mn bio ;)) En ik had dit berichtje echt even nodig! Dus, dank je wel !!! ❤✨
Reply

WriterMichelleTaylor

Vandaag zijn we in Nederland 2 minuten stil geweest. 
          Stil om hen te herdenken die omgekomen zijn tijdens en na de 2e wereldoorlog in Europa en in Indonesië. 
          Stil om hen die nu omkomen tijdens oorlog in Oekrainië.
          Stil om hen die omkomen tijdens oorlogen in Irak, Iran en al waar oorlog is. 
          Stil om hen die vochten voor onze vrijheid. 
          Stil om hen die nu vechten voor de vrijheid.
          Stil om te herdenken dat zo'n gruwel niet weer mag gebeuren.
          
          Morgen mogen we Bevrijdingsdag vieren. Een feest. We mogen allemaal zo ontzettend dankbaar zijn voor onze vrijheid. Iets wat niet van zo vanzelfsprekend is, iets wat nu meer blijkt dan ooit.
          
          Voor hen die vielen.
          Voor hen die vochten.
          Nooit meer.

InspiredAuthorx

♥️♥️♥️
Reply

WriterMichelleTaylor

Voor hen die het niet nog niet hadden gezien, of gewoon niet wisten natuurlijk, ik heb mn instagramaccount verwijderd. Ik merkte namelijk dat ik meer daar opzat dan mn vrije tijd nam om te schrijven of te lezen.
          
          Ik hoop nu wat meer tijd te hebben voor de dingen die me écht plezier geven en dingen die ik wil doen.
          
          Dat betekend ook dat ik waarschijnlijk meer boeken op deze oranje app ga lezen, hahaha.
          
          Ik moet wel zeggen dat het wel een beetje afkicken is hoor. Hoe vaak ik wel niet naar de app wil gaan, alleen om hem niet te vinden.... te vaak.... en soms weet ik me god niet wat ik moet doen, want eerdwr zat ik dan een beetje doelloos te scrollen op de app.
          
          Nou ja, dat dus. Oh en ik heb beide account verwijderd. Mn account die gekoppeld was aan mn wattpadaccount en mn persoonlijke account.

InspiredAuthorx

Goeie keuze meid! De verslaving van scrollen is wel een degelijk dingetje, dus zoals je zelf al zegt kan je je nu op écht leuke dingen richten! ✨
Reply

WriterMichelleTaylor

Ben ik de enige die een boek schrijft en dan eigenlijk liever begint aan een ander boek????? Want ik ben nu bezig met DNA (de nocturne acadamie) en krijg alleen maar scene-ideeën voor andere boeken die ik nog wil gaan schrijven in mijn hoofd...
          Ahhhhh keuze(schrijf)stressss!!!!!

InspiredAuthorx

Gurll, it’s a writers struggle. Geloof me, als je ziet hoe vol mijn noties staan, dan gaat het je duizelen voor de ogen haha 
Reply

noalunir

Je bent niet de enige :’) 
Reply

WriterMichelleTaylor

Hello, It's me again!
          
          Ja daar ben ik weer. Even laten weten dat ik nog leef en dat ik nog steeds bezig ben met schrijven.
          
          Ik heb deze week een hele pittige week achter de rug aangezien mijn opleiding dan eindelijk is begonnen. Het is zwaar en vooral heel veel. Maar we slepen ons erdoor heen en het komt allemaal goed. Ooit...
          
          Ik schrijf natuurlijk nog steeds maar door de hoeveelheid van mijn opleiding komt het er iets minder van. Dit had ik al wel verwacht overigens.
          
          Verder ben ik nu nog maar net (voor mijn gevoel dan) begonnen met het verhaal en ik zit al op 20000 woorden als het er niet meer zijn. Dat wordt dus wat... Haha.
          
          Nou, dat was em weer. Ik zie jullie later wel weer. Nu duik ik mn bed in want holy cow! ik heb geen energie meer over na deze week.... En we zijn nog maar halverwege.
          
          Joe!
          Xx Michelle
          
          Ps. wat zijn goede tips als het gaat om ijssmaken voor mental breakdowns? Ik vraag dit voor een vriendin...

InspiredAuthorx

Babe, neem je tijd om rustig te wennen aan je nieuwe opleiding, school én deze nieuwe stap in je leven. Het is veel wat er in één keer op je afkomt (ik spreek uit ervaring) dus een stapje terug zetten is echt niet verkeerd. 
            
            Neem genoeg tijd en rust, en focus je vooral op wat belangrijk is: dat is grotendeels je opleiding en je gezondheid ♥️
            
            Oh, en de ijs vraag… girl, je bent daarvoor bij mij aan het juiste adres en het antwoord daarop is: alles met vanille! En als je het helemaal goed wilt doen dan ga je voor de cookie dough van B&J! ✨
Reply

AimeeCage

Hee, thanks voor het stemmen op en toevoegen aan je lijst van Vluchtgedrag! <3

AimeeCage

Lieff, dankje ❤️
Reply

WriterMichelleTaylor

@ AimeeCage  Graag gedaan! Het boek is echt heel leuk! De manier van vertellen en de beide POV's maakte het erg leuk om te blijven lezen. En het einde vond ik ook heel goed. Een keer wat anders dan "en ze leefde nog lang en gelukkig samen..." Je mag trots zijn op het boek ❤
Reply

WriterMichelleTaylor

Hallo,
          
          Ik leef nog. Ja echt.
          
          Goed, nu die radiostilte is verbroken, wil ik even laten weten dat ik dit weer in NL echt heel naar vind. Kom ik terug van vakantie met hitte van 40+ graden en hebben we dit zeikweer.
          
          Nu houd ik best wel van regen met een kopje thee en een goed boek, maar het is nu zomer! Ik wil de zon! Is dat teveel gevraagd?!
          
          Ik ben begonnen met schrijven van mij boek en ik ben zo enthausiast!!!! Ik ben zo benieuwd naar jullie reacties. Het gaat nog wel even duren voordat ik iets zal posten, want ondanks de vakantie heb ik niet ontzettend veel tijd om goed een aantal hoofdstukken te schrijven.
          
          De dingen die je moet regelen om te kunnen leren, man man man...
          
          Anyways, dank je voor deze aandacht en tot laters!
          
          Xx Michelle
          
          (Oh, ik heb mijn gebruikersnaam weer aangepast. Ik vond dit beter passen ❤)

WriterMichelleTaylor

Guys!!!!
          
          Ik heb de laatste maanden last gehad van een "reading slump". Ook wel: kan geen boek oppakken en lezen op de manier zoals het hoort.
          
          Ik wilde lezen, heel graag zelfs, maar het wilde niet. Ik vond verhalen niet intersant genoeg of als het wel interesant was, lukte het gewoon niet om een boek op te pakken en te lezen.
          
          Nou, en dat is een boekenworm....
          
          Maar 3 dagen geleden heb ik een boek opgepakt dat er prachtig uitzag. En ik heb het uit. Ja, 3 dagen.
          
          Ik ben zo ontzettend blij!!!! (2 redenen: ik heb een boek gelezen op de manier zoals een boek werkt èn dit boek was geweldig!!!!!)
          
          Het was een boek uit mijn confortezone. Het was een mystery/puzzel boek. Niet echt iets waarvan ik dacht ik het leuk zou vinden, maar ik deed het.
          
          Het is een YA boek over een meisje die de erfenis van een hele random rijke vent krijgt. Maar ze moet wel een jaar lang bij de onterfde familie wonen, wik ze de erfenis echt krijgen. En er zijn vier kleinzoons.
          
          (En het heeft een deel twee (die nog niet uit is, janken))
          
          Maar goed, dat was mijn boekenpraat voor nu. Ik ga ff kijken of er een boek is dat ik nu wil gaan lezen.
          
          Laters!
          
          (Oh en voor ieder die het boek wilt gaan lezen; het boek is De Erfenis van Jennifer Lynn Barnes)

WriterMichelleTaylor

Hoi lieve lezers,
          
          Gisteren heb ik mijn diploma gekregen en het was geweldig! De dresscode was: doe maar duur (mijn woorden). Nee, ga netjes en als je wilt, kom in een galajurk of pak aangezien jullie die niet hebben gehad (janken, want ik haf heeeeeel graag gala gehad).
          
          Maar goed, dit was niet echt het verhaal wat ik wilde vertellen. Tijdens de uitreiking en voor het tekenen, kreeg iedereen een praatje van een docent. Ontzettend leuk, maar nu komt het.
          
          Ik gebruik express een allias omdat ik niet wil dat mensen die ik niet ken, mijn volledige naam weten (je weet maar nooit wat voor een creeps er op het internet rond zweven). Een heleboel leerlingen die mij goed kennen, weten dat ik van schrijven houd en dag ik graag ooit een keer een boek zou willen uitgeven. Het is een droom, ik weet het.
          
          Nu verteld de docent dat iedereen die in de zaal zat en de mensen die meekeken met de livestream, dat ze mij moeten opzoeken en mijn boeken moeten gaan leven. Leuk! I guess...
          
          Ik wil even hebben gezegt dat ik het ontzettend leuk vind dat iedereen weet dat dit een droom is van mij, maar ik weet niet of 40+ mensen nou mijn groep is waarvoor ik schrijf.... (Ik denk nu aan alle scènes die ik aan het schrijven die explicite dingen bevatten.....)
          
          Dat was mijn gepraat weer, ik ga nu weer aan de slag met schrijven en stressen (dat laatste vooral) voor de prik die ik morgen krijg. Ik heb namelijk ontzettende prikangst. Het ergste is niet eens dat ik bang ben voor het prikje zelf, maar wat het wel is, kan ik niet benoemen. Wat ik wel weet is dat ik bijna begin te hyperfentileren als ik er alleen al aan denk. Dat wordt dus leuk morgen.
          
          Ik zie jullie wel weer als ik weer iets te melden heb. Ik duik nu weer achter de computer en dan vooral achter Word!
          
          Xx Michelle