🌙Wolf

Και ας με έλεγαν περίεργη, τρελή, ακραία, μυστικοπαθης και ονειροπόλα, χαμένη στα σκοτεινά της έργα. Χαμένη στη φύση, στην ομορφιά των άστρων... Κάνω ξόρκια μέσω γλυκόπικρων ποιημάτων, ταξιδεύω με το φως της σελήνης, ζωγραφίζω με τα χρώματα των πιο φωτεινων λουλουδιών στους πιο απομακρους λόφους. Χορεύω μέσ' την φωτιά παρέα με τους λύκους και τις αλεπούδες, ξεπερνάω τα όρια των συναισθημάτων μου για εκείνη, που αυξάνει τη ντοπαμινη στον εγκέφαλο μου. Χάνομαι, τρελαίνομαι, ερωτεύομαι, γεννιέμαι ξανά και ξανά σαν να μην πέθανα ποτέ. Παθιαζομαι έντονα με τη ζωή που δημιουργώ, λύνοντας συνεχώς τους γρίφους της και πετάω σε τοπία ξένα δίχως όνομα, δίχως όρια. Αναλύω καταστάσεις, κάνοντας ενώσεις που θυμίζουν αστρολογικο χάρτη. Γίνομαι ένα με την κάθε διαβασμένη φιλοσοφική σελίδα που επιλέγω και την κάθε κόκκινη αποχρωση που μου τραβήξει την προσοχή. Συγκρατώ τις τέλειες ατέλειες των ανθρώπων και γράφω για εκείνες, σε εγκαταλελείμμενα κτήρια. Δεν λειτουργώ με χρόνο, λειτουργώ με αναμνήσεις. Αν έστω εκείνη την μία φορά κατάφερες να με κάνεις χαρούμενη, να έχεις την απόλυτη σιγουριά, πως υπάρχεις σε κάποια ζωγραφιά μου. Ίσως.. Ίσως και παραπάνω από μία