Sümeyye

http://instagram.com/Sumeyye__Acar 
http://twitter.com/Sumeyye_Acarr
°°SelamunAleykum°°
İlk işim  sana sıcak bir gülümseme yollamak...
Haydi pencerelerini kararmış perdelerden kurtar.Işığa ihtiyacımız var!
Derin bir nefes al ve oksijene muhtaç kalbini ferahlat.Bak! Güneş ufukta,göründü.Unutma en karanlık gece bile sona erer ve güneş tüm ihtişamıyla tekrar doğar.Senin hayatın gecenin kör karanlığından dahamı siyah ki güneşin ışıklarından umudunu kesmişsin.Sen sadece kendi güneşini ara.Buna inan.Umut et.Pes etmek yok! Senin hayatın bu kadar basit olamaz.Sen özelsin.Teksin.Senden başka bir tane daha yok Unutma!

Beni nerede bulabileceğini biliyor musun? Yoksa bilmiyor musun? Ama bilmelisin.Çünkü heran gözünün önündeyim.

Bazen;haykırırcasına çakan,şimşeklerin arasında sıkışıp kalırım.Öfkemi atmak istercesine.

Bazen;heran içini boşaltmaya hazırlanan kara bulutların üzerinde yayılmış,dünyayı izliyor olabilirim.

Bazen;Yere düşen damlaların sırtındayımdır.Yere her çakılışımda acılarımı akıtıyorumdur.

Bazen de;Tüm karamsarlığa inat yeni birgünü aydınlatmak isteyen güneşin ardında gizlenmiş olabilirim.

Belki de sokakta yaşayan kimsesiz bir çocuğun acılarını temsilen akıttığı
gözyaşıyımdır.

Belki de hayatında ilk defa kelebek gören ve onu tutmak için arkasından koşan küçük bir çocuğun çabasıyımdır.

Ben Gökkuşağının her rengiyim aslında .Ama en çokta Mavisiyim.Hatta Mavi benim benliğimdir.Her gördüğün mavide hatırla kelimelerimi,belki de sana ilham olabilir.

Ben şimdi tüm acılarımı teker teker topladım ve gökyüzüne fırlatıyorum.Teker teker değil ama,bana çektirdiklerinin aksine birden,hep beraber derinliğe savuruyorum.

Haydi durma sen neyi bekliyorsun ki!
Sana da ağırlık yapmıyormu acıların.Kurtulmanın zamanı geldi de geçiyor bile.Bu tren senin son şansın olabilir.Zamanın dolmadan yap şu işi!

Çünkü en çok sen mutluluğu hakediyorsun...Acılarına inat savaştığın için...