ReyhaniSaye

'' Ne çok şey susuyorsun bana. "

Aydınlık neyin oluyor senin?
          Gökyüzü akraban filan mı?
          Beni bulur bulmaz gözlerin,
          Simsek çakıyorum yalan mı?

Gözlerin üzerine çevrilmesinden oldu olası rahatsızlık duyardı. Hele iş yaparken biri tepesine dikilecek olsun. Eli ayağına dolanırdı. Belki de bu yüzden hazzedemiyordu yazdan. Güneş gözlerini dikince dünyanın da eli ayağına dolanıyordu. 

Yıldızlar seninse karanlık benimdir! 

Çıkacağız yola
          Hesap günü gelince
          Yağmur yüzümüze değince
          Güneş bir mızrak boyu yükselince.
          Çıkacağız yola.

Ne hasta bekler sabahı, 
          Ne taze ölüyü mezar. 
          Ne de şeytan, bir günahı, 
          Seni  beklediğim kadar. 
          
          Geçti istemem gelmeni, 
          Yokluğunda buldum seni; 
          Bırak vehmimde gölgeni 
          Gelme, artık neye yarar?

"Kalbimin yarısı Mekke'dir, yarısı da Medine; üstünü bir tül gibi Kudüs örter!" Nuri Pakdil

Bu yağmur, bu yağmur, bu kıldan ince, Nefesten yumuşak, yağan bu yağmur. Bu yağmur, bu yağmur, bir gün dinince, Aynalar yüzümü tanımaz olur. 
          
          Bu yağmur, kanımı boğan bir iplik, Tenimde acısız yatan bir bıçak. 
          Bu yağmur, yerde taş ve bende kemik, Dayandıkça çisil çisil yağacak. 
          
          Bu yağmur, delilik vehminden üstün, Karanlık, kovulmaz düşüncelerden. Cinlerin beynimde yaptığı düğün, Sulardan, seslerden ve gecelerden... 
          
          Necip Fazıl KISAKÜREK

Erkenden aşındırır aşkını 
          Odaların köşelerine zamansız oturur 
          Duyarsa bir çocuğun 
          Oyundan çağrıldığını 
          
          Başının her seferinde döndüğü kumarı 
          Gönlünü bir tarzla kurularken kazanır 
          Anlarsa yenilen bir kadının 
          Darda kaldığını 
          
          Kendi kendine ardaşak kaçağı 
          Arada bir bakınır ne yaptığına 
          Süresiz kapılır tablolara yangelir 
          Ve oturdu mu bir masaya 
          Hakkını verir çay içmenin 
          
          Bu adam kitapların uçlarına 
          Çizilmiş itilmiş resim 
          Korkmadan yaşar tebessüm gösterir 
          Ağır başıyla nöbet alır 
          Dağdan kaçar şehri çevirir 
          Ve bırakır gönlünü bir tazı sıçramasına
           
          Erkenden aşındırır aşkını 
          Anlamaz bir kadının 
          Süresiz kapılıp yangeldiği tablolara 
          Severek tebessüm attığını 
          Ağır başıyla kopar dağdan 
          Nöbet alır şehri devirir.
          
          Cahit Zarifoğlu

Yaşımdan yorgunum , yaşımdan telaşlıyım bugünlerde . Kaç yaşındayım sahi ? Saymadım bilmiyorum .Belki otuzlarımdayım , belki kırklarımda , belki de doksan sene yuvarlandım bu dünyanın sırtında ; hiç bilmiyorum .
          - Erdem Bayazıt