Ponine

Karayip'te Komedya kurgusundan zevk almış olmanızı umuyorum çünkü sanırım o iş orada bitmemiş :DD
          Eğer ilginizi çekerse, Karayip'te Komedya kurgusunu küçük bir seri haline getirip oradaki karakterlerin devam maceralarıyla sürdürebiliriz ne dersiniz? Hatta halihazırda elimde güzel bir taslak var, bir lafınıza bakar ;)

@PonineMockingjay  Jack ile benim de aklımda bir şey vardı hani bir replik vardı eğer kız kardeşin veya köpek olsaydı köpeği seçerdim diyordu kadına kız kardeş derken acaba  gerçekten bir kız kardeşi olsaydı  babası gibi kız kardeşi gibi korsan olmayan ama kocası ölmüş dul bir kadın kasabada yaşayan sonra  yani geliyor aklıma insanın böyle şeyler  kurgun her ne olursa olsun arkandayım 

Ya bir de ben bir şey yaptım. Hani şu baş karakterin kendisini kendi dünyamızdan çıkıp bir çizgiroman, filim ya da kitap dünyasında bulduğu, oradaki olayları falan bildiği o tip hayran kurgular var ya... Heh işte onlardan biri düştü aklıma patırtırtrrrıtrıt diye, Jack Sparrow kurgusu, Sonra bir deneyeyim bakem dedim, baş karakter diyaloglarını ben yazdım dedim gpt'ye sen de Jack Sparrow ol bana cevap ver. Valla verdi de, dağıttık biraz. Ben şahsen eğlendim ve birinci perde olarak isimlendirebileceğim uzunca bir sahne çıktı ortaya, şimdi, çok mantıklı olduğunu söyleyemeyeceğim, ilkini oturum açmadan yaptığım için aynı havayı yakalayabilmek için gpt ile çile dolduruyorum falan ama orası gereksiz ayrıntı (oversharing ALERT!) neyse, düzenleyip paylaşmamı ister misiniz? Sizce değer mi? Normalde hiçbir şekilde yapay zekanın bana yazdığı tek bir cümleyi bile sokmam kendi yazdığım hikayelere ama bu biraz da hayal et tarzı bir şey olduğu için Jack'in tepkisini ben kontrol etmek istemedim, böylesi daha doğal geldi. Eeee? Sizce kurgu gibi paylaşayım mı? İki haftaya kadar iki evet gelirse paylaşırım (zati o zaman da %100 onaylanmış gibi hissederim, benim seçmen kitlem de bu kadar n'aparsın?!)

OHA! dur bunu ölümsüzleştirmem lazım, ehm, Sevgili Wattykins, bugün 24 Eylül 2025 (pek de mükemmel bir gün beklemiyorum) ama Amazing Spiderman kurgum ÖrümcekAdam etiketinde 1. sırada!!!! ŞAKA GİBİ!!! İyi anlamda tabi. okuyan mı çıktı n'oldu bilmiyorum (ses seda etmeden gelip gittikleri için) ama olsun be gülüm, geldiğinizi bileydik bir acı kahve söylerdik ama olsun, yine de bir miktar endorfin fışkırdı içimizde, sağolun varolun cancağızım hayaletlerim seviliyorsunuz <3

If I would Be A Boy'un felsefe taşı kısmını bitirip yayınlamış bulunmaktayım!!! YUPPİİİİ! Ve evet, sırlar odasından devam ediyorum ve evet planım son kitabın sonuna kadar götürmek, sonunu nasıl yazacağım bile kafamda belli, umarım becerebilirim. En azından ilk kitabı bitirebilmiş olmak mükemmel bir duygu, şimdiye kadar okuyan, oy veren en çok da yaptığı yorumlarla bana ilham veren herkese teşekkür ederim ve çabalarının sürekliliğini dilerim...

"Kendimi soktuğum matrixten çıkamıyorum imdat!" diyeceğim ama beni fişten uzak tutmaya çalışan herkese inat ben dönüp dolaşıp yine oraya gidiyorum. Çok matah bir şey yapıyormuş gibi. Yalan borcum çok ama yine de dürüst olmak gerekirse yaşamaktansa başkalarının yaşamını yalayıp yutmak çok daha kolay. Matrixten zar zor çekip çıkarıyorum kendimi, ama fiş yuvaları o kadar çirkin görünüyor ki dayanamayıp kabloyu tekrar bağlıyorum, gözlerimi kapattımmıydı ohhh... Cehaletin verdiği keyfim gel de gel... Sonra bir deliğe düşmüyor değiliz tabii içimdeki canavarla ben. İşin yoksa kendinden nefret et dur! Oturup efkarlanıyoruz, eskiden ne insanmışım be! Şimdi çürüyoruz, erkenden yaşlandık... Aynı şarkıyı çal dur kafanda, embesil!
          
          Neyse, bir kere daha çektim kendimi çıkardım Matrixten, bakalım dış dünyada yine ne kadar dayanabileceğiz. Üç gün beş gün? Her gün iki litre su içmeli en az, şişeleri şerefe kaldırın a dostlar! Ben yine beynimi düşürdüm, tozunu alayım azıcık hemen takarım şimdi...

If l would be a boy a bölüm gelecek mi acabaaa

http://origamicumleler.blogspot.com/ 
          Şiir bloğum. Meraklılarını her zaman, huzurevinde ziyaretçi bekleyen ponçik teyze misali beklerim.

Mutluyken mutsuzluğu düşünme 
          Tadına varamazsın
          Mutsuzken de mutluluğu düşünme 
          Dayanamazsın.
          
          Aldatma bu ikisini birbiriyle
          Dünyada barınamazsın
          2 Haziran 2025

Siz hiç bir hikayenin iki tarafını da yaşadınız mı? Bu talihsizlik, bu çaresizlik… Biten bir hikayede öteki tarafı suçlamanın rahatlığı da çekilip alındı mı elinizden? Sonunda nereye varacağınızı, ne olacağını bile bile çaresizce çekiştirildiniz mi bir yola? Her adımında bir şeyleri düzeltmeye çalışırken, aynı hataları yaptığınızı fark ettiniz mi? 
          Siz hiç, bir hikayenin iki tarafını da yaşadınız mı? Eskiden suçladığınız insana dönüştünüz mü? Yetmezmiş gibi, şimdi suçladığınız insan geçmişteki siz miydiniz? Hiç yaşadınız mı bunu?
          Siz hiç, bir hikayenin iki tarafını da yaşadınız mı? Bütün suçlamaları ister istemez yüklendiniz mi omzunuza?
          Bir zamanlar ismini ağzınıza almamaya yeminli olduğunuz o kişiyi görseniz ayaklarına kapanacak gibi hissettiniz mi? Sayiklayip durdunuz mu bu laneti kırmak için? Sessiz köşelerde özür dileyip durdunuz mu? Defalarca, ama defalarca… Sabahları uyanıp da kefaletinizin kaç yıl süreceğini hesaplayıp çenenizi sıktınız mı?
          Hadi diyelim ki her şeyi kafamda kurdum, siz hiç aynı hayali iki kere kurup da karşınızdaki kişi kendiniz oldunuz mu?
          Öğrenmiyor değilim, öğrendim, ilkini nasıl kırdığımı öğrendim, ikincisini nasıl kırıyor olduğum kafama dank etti, hiçbirini suçlayamadım. Çünkü ben her iki hikayeyi de yaşadım, hatta belki de istemeden yazdım.
          En kötüsü de, bu hikayeler o kadar sessizce yaşandı ki, o kadar sessizce yorulup bitkin düştüm ki yaşamaktan… artık elimde kalan tek duygu özlem.
          24 Mayıs 2025