dicle

Benim meskenim dağlardır 

Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin 

İyi geceler ✨

Meşreb-i Aşk

Müphem 

unutmak, yıldızların ciğerine saplanan 
          bir lâle yaprağına gömmektir sevgiliyi 
          unutmak, bir kaktüsün küllerinde ansızın 
          alevli bir tapınak eylemektir sevgiyi 
          unutmak, semendere zehir sunmaktır, gülüm 
          taş dolu yüreklerin lügatinde bulursun 
          unutmak, sessizliğe yine kanmaktır, gülüm 
          unutulursa şair, sen de unutulursun 

Çok yürüdüm onunla 
          Kendimi hatırladım 

O esrarlı yangına bu can nasıl dayandı? 
          Sahile vurdu kalbim,su yandı,kum da yandı. 
          Bir mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum, 
          Ölüme başkaldıran dertli uykum da yandı. 
          Yurdundan mahrum edip dolaştırdın Cem gibi. 
          Ruhumla söndü alev,sonra ruhum da yandı. 
          Kül oldu bir yiğidin figanıyla her umut. 
          Bülbülün küllerine konan puhum da yandı. 
          Böylesi bir yangını görmedi Nemrut bile. 
          Kaktüsün gölgesinde nazlı âhım da yandı. 
          Âhımdır zannederdim en belalı kıvılcım, 
          Kirpiğine dokunan kanlı âhım da yandı. 
          Bir damla su ver bana ey çöl! Bari sen küsme. 
          Kalmadı hiçbir şeyim bak,günahım da yandı. 
          Yenilgiler bir tufan gibi çöktü üstüme. 
          Ülkem yıkıldı heyhat! 
          Ordugâhım da yandı. 
          Köleleri her akşam duman kıldı gözlerin, 
          Başıma tâc ettiğim padişahım da yandı. 
          İlk defa böylesine tutuştu gökkuşağı. 
          Renklerim siyah oldu ve siyahım da yandı. 
          O'ndan başka ne varsa yandı, 
          Yandık sen ve ben. 
          O'nu göreyim diye,kıblegâhım da yandı.

Benim en güzel mesleğimdir seni sevmek.
          Balkonda
          Kendiliğinden sönmüş bir sigaranın yanında buldular beni 
          Senin hatrına uçarken kuşlar
          Hem üşenmiş hem vakti geçmiş göç mevsiminin
          Dudaklarından aşağı süzülüyordu yâr üstüne yâr sevmek
          Alnında vedaya hazırlanmış bir perde
          
          Seni huzuru arayan yağmalanmış bir hayatı ararken sevdim
          Öptüğü her şeye az önce kırılmış bir çocuk gibi
          Eşyasız bir odada çıkan o ses gibi
          Çekingen ve cesur
          Budanmış ama gümrah
          Kimsenin adımlarına sığmazken yetişmeye çalışmak
          Kilim yıkayarak şenlenen bir ırmak gibi sevdim

"Bazen de bana gülümse sevdiğim
          Bakarsın kanadı kırılan kuşlar uçmaya başlar yeniden.."