KaIbimaIabora
Bu Mayıs zor geçecek dedim, her saniyesi ölüm. Geçmiyor.
KaIbimaIabora
KaIbimaIabora
Mayıs∞
KaIbimaIabora
Yaşadığım her şeyi resmettim, bütün hayatım bi' sergiye döndü.
Üç tarafımda denizler yok, benim her tarafım sürekli matem.
Tüm şarkılarım yaşadığımız aşkın imkânsızlığına ithafen.
İnsanlar her şeyi kabullenir sevilmemeye alışır bazen.
On senelik bir hikayeye ancak böyle bir son yakışır zaten.
KaIbimaIabora
Papatyalara hiç dokunmamışsın da karanfilleri ezmişsin.
Kaldıramadığım tüm yükleri toplayıp omuzlarıma sermişsin.
Sen denizler kadar güzelsin ancak bir yangını sevmişsin.
Aşktan yana hep zarardayım, ben hiç doğruyu seçmedi gönlüm.
Ben sana gelecekten bahsediyordum, sen beni geçmişe gömdün.
Bana hâlâ gülümsüyorsun eskimiş bi' resmin karesinde.
Medcezirgecesi
23.33
Medcezirgecesi
7 mayıs bazen insan özler başkalarını ama içini dökemez bilmiyorum zoruma gidiyor bazen herşey
KaIbimaIabora
00.00
KaIbimaIabora
Ben kimseye bu denli yakışmamışken, bu sana yakışmadı.
KaIbimaIabora
Ne güzel gözleri vardı değil mi?
KaIbimaIabora
Sen sıfırsın, bana bile çarpılamayan.
KaIbimaIabora
Bu yürek çok mu naftalin kokuyor?
Yüreğim sanki göğüs kafesimi delip sana koşacakmış gibi. Gözlerim konumsuz seni arıyor, yoksun. Gözlerim konumsuzken göremeyen kalp nereye koşacak? Nerede bulacak seni? Genzimde yine arsız bir sızı. Hislerim kuvvetli değil fakat yanımda sen belirmesi. Bi gelip bi giden, yüreğime esen o rüzgârın. Kokunu bilmemem gelmediğini anlamayacağım anlamına gelmez. Anla artık, bir evi dahi olamayan ben, en büyük servetimi sana harcadım. Yüreğimi, duygularımı, benliğimi. Başkada hiçbir şeye sahip değilim. Bu bir duygusal boşluk mu? Yoksa senin dediğin gibi takıntılık mı? Ne olduğunu bilmiyorum. Sadece bizi yan yana getirmeyen kadere fısıldarım.
KaIbimaIabora
Unuttun mu? Sorusuyla başlayalım konuya. Unutmak nasıl bir şey daha doğrusu unutmak diye bir şey var mı? Soru yanlış oldu değiştirelim. Alıştın mı? Gelmeyecek birini beklemeye, seni sevmeyecek olan birini sever diye ümitle beklemeye, bir yakınlığınız olmamasına rağmen özlemeye, ismini duyunca deli gibi atan kalbine, gözlerinin bir yıldızdan farksız bir şekilde parlamasına, bütün vücudunun güneş ile yarışacak dereceden ateş gibi yanmasına ,hiç bir yara bere almadığın halde canının acımasına. Sanırım bu sefer doğru soruyu sorduk. Peki cevabın ne? Susma, söyle. Gözlerin neden doldu? Evet mi? Hayır mı? Evet. Acı çekmene rağmen vazgeçtin. Hani deli gibi seviyordun, hani vazgeçemezdin, hani gözleri dünyandı, hani elleri sobandı, hani kıyamadığındı, hani bir gelecek kuracaktın, Hani? Ne yani yalan mıydı. Farabi, söylediklerini uygulamaya dökmeyenlere sahte filozof diyor. Biz de şimdi sahte sevenleriz galiba. Sadece sözde klasik, basit iki kelime "seni seviyorum." insanların yalan söylediğini nerden anlarsınız söyleyeyim size, işte bu basit iki kelimeyi yan yana getirip doğrudan size söylüyorsa, büyük ihtimal yalan söylüyordur. Sevmek bu kadar basit değil azizim.
KaIbimaIabora
Aşk mı? Sevmek mi? Hoşlantı mı? Bilmiyorum. Sadece gözlerin hatrıma gelir, bir insanın nasıl bu kadar masum ve sevecen bakışı hayatı sorgulamama yeter de artıyor. Günlerdir, haftalardır hatta aylardır, düşünüyorum. Nasıl diye? O kadar kelimenin arasından seçiyorum sana layık mıdır? bu kelime diye. Ufak tefek sırıtmalarına denk geldim de, gülüşünü ilk defa net bir şekilde gördüm. Hayal ederdim nasıl diye? Fakat şuan ben beni tercüme edemiyorum. Düşünüyorum. Kalbimin arsızca coşması yeterli mi? Diye. Bir güneş mi daha sıcaktı yoksa bir yıldız mı daha parlaktı? O gün can havli ile elini tuttuğumdaki yumuşaklığı ve sıcaklığı hâla hissetmem normal mi diye saatlerce düşündüm. İçimden sadece tek bir kelime geçer " sen "diye.