Tęskni za życiem,
które minął przeskokiem.
Dziś do nieba złotych bram
podąża lekkim krokiem.
Tam go czeka odpoczynek;
ostoja dla samotnych;
chustki haftowane
dla powiek wilgotnych.
Tam nie zazna goryczy
ani wielkich oparzeń
od braku spełnienia
jego małych marzeń.
  • poza społeczeństwem
  • JoinedOctober 3, 2017



Last Message
JustGiveUpBae JustGiveUpBae Jul 13, 2021 10:38PM
łapię płytki oddech, wbijam szpony w spód dłoni.ze smutkiem i wstydem spoglądam na twarz moją.tracę równowagę, czuję ból na wskroś skroni.wszystkie gwiazdy nade mną się dwoją i troją,a ja jeden z...
View all Conversations

Stories by Antropofobia
Mój mały zbiór by JustGiveUpBae
Mój mały zbiór
To, co oczy usłyszały, a ręce postanowiły spisać.
ranking #686 in wiersze See all rankings
Moje drzewko owocowe by JustGiveUpBae
Moje drzewko owocowe
nieznane, poznane, pokochane, wyrzucone, wspominane, (nie)zapomniane
ranking #95 in nostalgia See all rankings
nocny miraż by JustGiveUpBae
nocny miraż
zastanawiam się czasem, dlaczego tak często pragnę umrzeć
ranking #39 in obojetnosc See all rankings