Hey,
Misschien hebben jullie het al een tijdje door dat ik niet heel actief ben, helaas. Dit is nu mijn achtste week dat ik ziek ben. Acht weken terug werd ik verkouden, kreeg hoofdpijn, zere keel maar geen koorts, mijn zusje had ook dezelfde klachten dus allebei coronatest. Negatief, maar we bleven allebei moe na twee weken kon zij weer naar school maar ik bleef moe. Mijn vader had na drie weken ook die klachten dus ook een test gedaan ook negatief en die kon na twee dagen weer werken. Maar ik was nog steeds moe.
Dus vier weken terug naar de huisarts gegaan, bloedprikken om te kijken of het Pfeiffer was, is het niet. Kreeg neusspray want mijn trommelvlies was niet helemaal goed. En moest na twee weken terugkomen als het niet goed verbeterde. Dat heb ik vorige week gedaan en toen was het bloedprikken om te kijken of je corona hebt gehad zo ja komt daar je vermoeidheid vandaan. Zo nee moet je naar je kinderarts. Ik was zo van laat me maar bloedprikken. In de hoop dat het corona is zodat we klaar zijn. Maar helaas geen corona dus nu moet ik naar mijn kinderarts voor verder onderzoek.
Ze weten niet wat het is. Ik ga maar een paar uur per dag naar school sinds vorige week en 4 weken terug begon ik weer school op te pakken. Dus mijn achterstand is gigantisch en wordt met de dag groter en mijn hoop met dat ik alles op tijd inhaal voor mijn eindexamen wordt met de dag kleiner. Ik ben zo moe na school dat ik heel weinig aan school doe. En het is niet de vermoeidheid van ik ga slapen, maar van als ik een trap oploop heb ik het gevoel dat ik neer kan vallen daarna.
Ik heb ook een tijd gehad dat ik al mijn apparaten uit het raam kon smijten ik had er geen zin in en vond ze opdat moment heel vervelend. Het is de afgelopen weken een rollercoaster voor mij geweest van het ene uiterste naar het andere uiterste. En dan bedoel ik van hoop naar depressief en alles wat daar tussen in zit.
Ik hoop dat jullie het snappen en ik hoop dat jullie allemaal gezond zijn en blijven!
xxx
