IkiArkadas

Herkese merhaba! Uzun bir süredir yoktum, o yüzden hem biraz içimi dökeceğim hem de neden yoktum onu açıklayacağım. Galiba eklediğim en son bölümde bir rahatsızlığım olduğunu, bu süreci de sessiz geçirmek istediğimi söylemiştim. Çünkü bunu konuştukça beni kötü etkileyeceğine inanıyordum. Aslında sessizliğimin en büyük sebebi buydu. Herkesin belli süreçleri atlatma biçimi farklıdır. Ben yaşadığım herhangi bir kötü durumu konuştukça daha kötü etkileniyorum. Benim ve ailem için çok zor bir süreçten geçtim, bu yüzden elimde olmadan kabuğuma çekilmek zorunda kaldım. Bunun yanında, kuzenimi kaybettim. Çok genç yaşta, ortada belirgin bir hastalığı yokken hastaneye yattı ve on beş yirmi gün içinde kaybettik. Ölümün genci yaşlısı yok, insan sevdiği birini kaybettiğinde üzülüyor ama gencecik, hayat dolu birini kaybettiğinizde hayatın bildiğinizi sandığınız ama aslında hiç bilmediğiniz o acı tarafını görüyorsunuz. Her zaman, en önemli varlığın sağlık olduğu söylenir, hiçbirimiz ciddiye almayız. Tecrübe ederek iliklerime kadar öğrendim ki insanın para ve güçle sahip olamayacağı tek şey sağlık. Sıklıkla unutsak da sağlıklı olduğumuz, işimize odaklanabildiğimiz, sevdiklerimize sarılabildiğimiz her gün için şükretmemiz gerek. 
          	
          	Burada olmak, bir şeyler yazmak, sizinle iletişimde olmak bana her zaman iyi geldi. Yazmayı seviyorum, kendime çocuk diyebileceğim yaşlarımdan beri benim için en keyifli hobi yazmak. O yüzden bölümlere devam edeceğim. İsyanlarınızda çok haklısınız, Sonsuz Esaret yazmaya hevesli olduğum, güzel bir ilgiyle başlayan başarılı bir hikayeyken benim düzensizliğim yüzünden ivmesini kaybetti. Niyetim bu yaza hikâyeyi bitirmek, 20-25 bölüm ancak olur 30’ü görmez. Biraz kısa yazabilirsem – yemin ediyorum kısa yazmak istiyorum ama olmuyor uzun yazmak bir lanet – bitiririm gibi geliyor. Siz buradaysanız ben hala buradayım. Söyleyeceklerim şimdilik bu kadar. Hepinizi çok özledim, hepinizi çok öpüyorum kendinize çoook iyi bakın :-* 
          	^^İlknur

IkiArkadas

@mriyeAtmaca @atespelerinlikiz @carem2019 @AKUTAGAWA-XX4 @bayanmisskiria @kiyklop @simaydefnem Kızlar iyi dilekleriniz için hepinize çok teşekkür ederim, iyi ki varsınız ❤️
Reply

simaydefnem

Çok geçmiş olsun İlknur yazarım, ölüm ve sağlık kavramı gerçekten insanın en çabuk unuttuğu şeyler. Bunların bozulması veya değişmesi çok zor alışılan ve yeni bir düzene evrilmesi, yeter ki yeniden başlayabilmek ve ilerlemek. Bunu yapabilirsin, umarım hep daha iyi olur ve daha huzurlu bir ilerleyişe sahip olursun. Kendini asla sıkma yazmak eline ve benliğine çok yakışan bir ilmek ne olursa olsun bize sunduğun bu hayat ipliğini devam ettirmek istediğinde eminim hepimiz burada olacağız. Ben kendi adıma kalemini dostluğunu seviyorum ve destekliyorum. Kendine çok dikkat et tekrardan geçmiş olsun:)❤️
Reply

kiyklop

@IkiArkadas gerçekten çok geçmiş olsun, başın sağ olsun. Umarım sende iyisindir, hikaye için de endişelenme biz hep burdayız ve SE hak ettiği değeri elbet alacaktır.
Reply

IkiArkadas

Herkese merhaba! Uzun bir süredir yoktum, o yüzden hem biraz içimi dökeceğim hem de neden yoktum onu açıklayacağım. Galiba eklediğim en son bölümde bir rahatsızlığım olduğunu, bu süreci de sessiz geçirmek istediğimi söylemiştim. Çünkü bunu konuştukça beni kötü etkileyeceğine inanıyordum. Aslında sessizliğimin en büyük sebebi buydu. Herkesin belli süreçleri atlatma biçimi farklıdır. Ben yaşadığım herhangi bir kötü durumu konuştukça daha kötü etkileniyorum. Benim ve ailem için çok zor bir süreçten geçtim, bu yüzden elimde olmadan kabuğuma çekilmek zorunda kaldım. Bunun yanında, kuzenimi kaybettim. Çok genç yaşta, ortada belirgin bir hastalığı yokken hastaneye yattı ve on beş yirmi gün içinde kaybettik. Ölümün genci yaşlısı yok, insan sevdiği birini kaybettiğinde üzülüyor ama gencecik, hayat dolu birini kaybettiğinizde hayatın bildiğinizi sandığınız ama aslında hiç bilmediğiniz o acı tarafını görüyorsunuz. Her zaman, en önemli varlığın sağlık olduğu söylenir, hiçbirimiz ciddiye almayız. Tecrübe ederek iliklerime kadar öğrendim ki insanın para ve güçle sahip olamayacağı tek şey sağlık. Sıklıkla unutsak da sağlıklı olduğumuz, işimize odaklanabildiğimiz, sevdiklerimize sarılabildiğimiz her gün için şükretmemiz gerek. 
          
          Burada olmak, bir şeyler yazmak, sizinle iletişimde olmak bana her zaman iyi geldi. Yazmayı seviyorum, kendime çocuk diyebileceğim yaşlarımdan beri benim için en keyifli hobi yazmak. O yüzden bölümlere devam edeceğim. İsyanlarınızda çok haklısınız, Sonsuz Esaret yazmaya hevesli olduğum, güzel bir ilgiyle başlayan başarılı bir hikayeyken benim düzensizliğim yüzünden ivmesini kaybetti. Niyetim bu yaza hikâyeyi bitirmek, 20-25 bölüm ancak olur 30’ü görmez. Biraz kısa yazabilirsem – yemin ediyorum kısa yazmak istiyorum ama olmuyor uzun yazmak bir lanet – bitiririm gibi geliyor. Siz buradaysanız ben hala buradayım. Söyleyeceklerim şimdilik bu kadar. Hepinizi çok özledim, hepinizi çok öpüyorum kendinize çoook iyi bakın :-* 
          ^^İlknur

IkiArkadas

@mriyeAtmaca @atespelerinlikiz @carem2019 @AKUTAGAWA-XX4 @bayanmisskiria @kiyklop @simaydefnem Kızlar iyi dilekleriniz için hepinize çok teşekkür ederim, iyi ki varsınız ❤️
Reply

simaydefnem

Çok geçmiş olsun İlknur yazarım, ölüm ve sağlık kavramı gerçekten insanın en çabuk unuttuğu şeyler. Bunların bozulması veya değişmesi çok zor alışılan ve yeni bir düzene evrilmesi, yeter ki yeniden başlayabilmek ve ilerlemek. Bunu yapabilirsin, umarım hep daha iyi olur ve daha huzurlu bir ilerleyişe sahip olursun. Kendini asla sıkma yazmak eline ve benliğine çok yakışan bir ilmek ne olursa olsun bize sunduğun bu hayat ipliğini devam ettirmek istediğinde eminim hepimiz burada olacağız. Ben kendi adıma kalemini dostluğunu seviyorum ve destekliyorum. Kendine çok dikkat et tekrardan geçmiş olsun:)❤️
Reply

kiyklop

@IkiArkadas gerçekten çok geçmiş olsun, başın sağ olsun. Umarım sende iyisindir, hikaye için de endişelenme biz hep burdayız ve SE hak ettiği değeri elbet alacaktır.
Reply

atespelerinlikiz

Uzun süre sonra bakınca fark etdimde S.E baya baya 30k olma yolunda ilerliyor.... bu kadar eski zamanda (2170 yıl önce)  hikaye yazıp, bu kadar okuyucuya sevdirmek bence büyük başarı....Tebrikler İlknur

IkiArkadas

@atespelerinlikiz Kuzguni beni de üzüyor, kurgusuna en özendiğim hikayeydi ama pek ilgi görmedi :')
Reply

atespelerinlikiz

Ama beni üzen Kuzguninin 2× kadar bölümü olup, 48k okunması...oysa wattynin en özgün kitaplarından
            Bugün de Kuzguni için yakıyoruz :")
Reply

MirenaMartinell

İlknurrr yokluğunda depresyonlara girdim, kör ve karanlık kuyulara düştüm çıkamıyorum. Yazma yeteneğimi bile kaybettim o derece. Üzerimize acil bölüm atman gerek, uzunluğu hiç mühim değil kısacak bir bölüm bile olur. Mükemmel hikayelerini okumayı ve seni çok özledikkk :-* 

IkiArkadas

@MirenaMartinell Yaaa canım Tuğçeee :-* İnan aklımdasın ama şu ara öyle bir yoğunluktaydım ki kendi basit ihtiyaçlarıma ayıracak dahi vaktim yoktu. Seni de Maddalena'yı da Sandrino'yu da çok özledim :-*
Reply