ŞEM(MUM) VE PERVANE (KELEBEK) MASALI
Bahtsız aşık Pervane ile kaf dağının ardındaki soylu ama kalpsiz Şem'in hikayesi.. Pervane bir gün uzakta çok uzakta bir aydınlık görmüş.Öyle ki yıldıların,güneşin,ayın yanında lafı olmayacak kadar cılız bir ışıkmış.Sevdalanmış.Onun yanına varmaya karar vermiş.Taa kaf dağının ardına kadar kanat çırpmış.En sonunda o ışığın geldiği evi bulmuş.Şem'miş o ışığın adı..Camın öte yanında yanan bir mum..Pervane de camın öte yanında çaresiz aşık.Haber yollatmış Şem'e..Arada cam olmadan onu görmek istediğini söylemiş.Aşığının bu isteğini duyan Şem de bir hayran için bu hayalden ibarettir.Ne aşıklık ne de sevgili hayalleri kurmasın demiş.Aşk ile uslanmış gönlüne başka kapılarda hayat arasın demiş.Pervane yinede camın önünden hiç ayrılmamış.Şem'in en sonunda kalbinin mührü kırılmış.Merhamet etmiş.Kaldırmış aradan camı Pervanede vuslatına doğru koşarken evvela kanatları tutuşmuş.Yandıkça für dönüyormuş Şem'in etrafında.Yandışça daha yakın dönmeye başlamış.Ve en sonunda oracıkta can vermiş.son sözleri ise şunlar olmuş:
İlla ki AŞK..illa ki ATEŞ..İlla ki ŞEMMM..
Şunu bil ki kalbin ahı engelsiz oklar gibidir.Hedefini yaman kavrar.Ve kavradığı ölür..İlla ki ölür..Kimi sevdadan yanar..Kiminin sevdaya yanacak kadar ateşi dahi yoktur ki NUR'a ancak yananlar ulaşır.
Şem de yanmış o günden sonra..erimiş can evi taa ki sevgiliye kavuşuncaya dek..
