Cennet Bozdağ

ÖNCELİKLE GEREKSİZ ARKADAŞLIK İSTEKLERİNİ DİREK SESSİZE ALDIĞIMI BELİRTMEK İSTERİM. BURADA OKUYUCU VE ŞİMDİDE YAZAN OLARAK VARIM SADECE. GELELİM TANITIM KISMINA...

ASLINDA BİZ İYİ İNSANLARDIK KIRILDIK, DÖKÜLDÜK, PARÇALANDIK VE İKİYE AYRILDIK. BAZILARIMIZ ACIYI, KEDERİ, ÜZÜNTÜYÜ DAHA KÜÇÜCÜKKEN TATTI GÖRDÜ VE ACILARINA RAĞMEN GÜLÜMSEMEYİ HİÇ EKSİK ETMEDİ YÜZÜNDEN. BAZILARIMIZ DA YAŞADIKLARI EN KÜÇÜK DERDİ DÜNYADAKİ TEK DERT BENİM SANDI OYSA SORUN ŞUYDU; BİZ BENCİL İNSANLARDIK. KENDİMİZDEN BAŞKA KİMSEYİ GÖRMEZ, DÜŞÜNMEZ, ANLAMAZDIK VE BUNA  RAĞMEN MEMNUN OLMADIK HİÇ BİR ŞEYDEN. BİZİM SORUNUMUZ BUYDU! BİZ MEMNUN OLAMIYORDUK, BİZ MUTLULUK NEDİR ANLAMIYOR, YAPAMIYORDUK VE BU İNSANLIĞIN SONUYDU.