Mehmet can ovacık

Herkes kabul etsin,
          Güzel kaybettik dostlar...

Güneş dünyayı selamlıyorken, dünya güneşin önünde sema gösterisi edasıyla yörüngeye devam etmekte...
          Kuşlar daha ağaçlardaki yerlerini almamışlarken, sabah erken saatlerinde kalkmış, bilgisayarın başında 'aşk' ı anlatmak uğruna roman yazan genç...
          Ne anlatabilir ki üç noktadan fazla...
                          عشق...                                 ✒

Bir tutam hüzün...
          Belkide bir tutamdan daha fazla..!

Sevdiğini anlamak için harcanıp sevilmeyen bir papatya misali...
                          Seviyor...
                                Sevmiyor...

Eksik olan bazı şeyler var. Tıpkı, Lacivertdeki siyah gibi...
          Gülmeyi bile unutmuş olmalı yüz kasları...
          Hem gülmeye ne gerek var ki,
          İki nokta ve parantez varken;(؛

Siz de duydunuz mu biz ayrılmışız, ilk duyuğumda çok gülmüştüm ama şimdi alıştım sanırım, artık o kadar da komik değil..!
          Çünkü, biz hiç beraber olmamışız ki zaten. Hem beni sevdiğini bildiğime rağmen her 'SeNi SeViYoRuM' diyişimde 'tamam' diyen birinden ne beklemeliyim ki..!

Ben her zamanki gibi üzgünüm belki ama, "o mutlu ya bu bana yeter!" İnanmadınız değil mi..?
          Daha kendim bile inanmazken bu dediğime sizin nasıl inanmanızı bekleyebilirim ki..!
          ✒