Boşalmış Kadehlerin Şerefine alıntı:
“Söyle o halde, neden geldin?” Gözlerini benden kaçırıp elindeki kahveye sabitledi. Ben tekrar bir yudum aldım. Kısa süre sonra gözleri kahveden ayrılıp geri bana döndü. Mavi gözlerime odaklandı. "Belki özlemişimdir?" Dedi oldukça masum, belki de çocukça bir tavırla. "Olamaz mı?" Diye devam ettiğinde yutkunamadığını hissettim. Gözlerimi kaçırmak yerine ona diktim, öyle, dikili kaldı. "Olamaz." Dedim ancak ben bile verdiğim bu cevaptan emin değildim.”