@DentalTechnician34
https://www.wattpad.com/story/326784338?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=AhterVily&wp_originator=h3YWZoJUevHgjmwqnQrSLKTuNQylGs4C7kwQGDCK%2B2fwg%2F3tVIbJw0jBHkIU8%2BLMKzBTv%2BebGqiDyKuSL9nK4XfyKZTDQYUX%2FFGNEM8J8ubQXwHr6tlS49InN8e9G6Ee Kardeşimin kitabı destek olursanız çok mutlu oluruz
Вы зapегиcтpиpовaны в Nеobook ?
Ben Şair Oldum Sen Şiir
Sevmek bu kadar mı ağırdır?
Yüreğe bu kadar mı yüktür?
Bir zamanlar bakmaya doyamadığından uzaklaştırılmak mıdır?
Sevgisi gözlerinden akanın yüreğine dokunamamak mıdır?
Ne yapmaya çalıştığını bilmeyeni sevmek midir?
Yüreğin aşka soğutulması mıdır?
Sevdiğin giderken elinden bir şey gelmemesi midir?
Aşka olan ihanetine...
Verdiği sözlerin, vaatlerin yalan oluşuna şahit olmak mıdır?
Ve yorgundur şu yüreğim...
Senin sevgi kırıntıların ile beslenmekten....
Halsiz düşmüştür bedenim hissiz yüreğini sevmekten...
Acıları tadar olmuş ruhum senin ruhunu en güzel şekilde severken...
Hisizleşir olmuş vicdanım seni affedecek sebep ararken...
Ve yeni bir hüsran yine bir kırgınlık...
Hepsi senden kalan.
Yüreğimde bir feryat bugünden hatıra...
Ve yine senden kalan.
Kim olduğunu unutmuş bir yüreğin sahibi...
Hatıralara meydan okuyan hafızam...
Seninleyken sensizliği yaşayan bir ben...
Sana bakarken kendimi göremeyen bir beden...
Senden kalanları yazdım bu sefer...
En büyük armağan en büyük hayal...
Avuçlarımdaki kırgınlıklara bakarken sustu oysa diller...
Yürek ki inledi senin uğruna işitemedin sen...
Kaç kere kanadım yaranamadı ruhum...
Kaç kere gör diye uğraştı görmedi bana ait olmayan gözlerin...
Kırgınlıkları daha kaç defa yazar mısralar...
Kaç defa daha alışır bu yürek senden gelene...
Paragraflar anlamını yitirdi uğrunda...
Değmiyor artık şiirler.
Çok kırgınım en çok da sevdalı şu yüreğim...
Affetmenin anlamını unutmuş vicdanın sahibiyim.
Sensiz geçen her dakikaya kızgınım...
En çok da sana kırgınım.
Sensizliği yanındayken yaşattığın için.
Gözlerime bakarken daldığın o yüreğe öfkem.
Hissettiremediklerine isyanım.
Yanımdayken sevememene kırgınlığım.
Çabaların tümünü yıkıyor olmanmış yorgunluğum.
Boşa çırpınıyor olmakmış sevgimin tükenişine seyirci olmak.
Elden birşey gelmemek.
Yanımdayken bana bakmıyor olman.
Ellerimi tutarken bana ait olmaman.
Kırgınlıkları tırmanmış bu yüreğim en çok da ruhum...
Kırgınlıkları mısralamak mıdır?
Paragraflara taşmak mıdır?
Kaç kere yaralanacak bu yürek...
Kaç kere parçalanacak bu duygular...
Hissettiremediklerin karşında...
Kaç kere küsecek sevdaya bu sevda.
Mesela... Mesela, bana sevdiğini söyleme,
Bak gözlerimin içine hissettir en derinimde,
Mesela, süslü sözler söyleme bana,
Bir çift göz yeter beni benden almaya.
Mesela, sarıl bana ağladıkça, güldükçe,
Unuttur bana bütün evreni, yaşat beni kendinle,
Mesela, evvelim ol, ahirim ol benim,
Gözlerimden süzülen yaş ol,
Mutluluk sebebim ol.
Mesela, canıma can verenim, ruhum ol,
Bırak zevahir öte dursun, namütenahim ol,
Mesela, güzüm ol, hazanım ol,
Mısralarımın esiri, ruhumun ilacı ol.
Mesela, söz ver en içten duygularınla,
Gözlerimi kendine sürgün edeceğine söz ver,
Mesela, başkalarına değil de kendine anlat beni,
Her gün daha fazla bağlan bana.
Bir gün gelecek, bitecekse eğer,
Aşk bitsin, sevda bitsin, değer gitsin, hayat bitsin,
Ömür son bulsun, dünya dursun, şarkılar sussun,
Kalpler kurusun, sevgiden sevgi bekleyen herkes göz yumsun,
Velakin, ''biz'' ebediyeti teslim alsın.
Muammer Memiş
Ve bu sefer...
Sen solumdasın ben ise sonumdayım...
Belki yazdığım son şiir bu mısralar.
Baş ucumda çalan son şarkı şu beste...
Kelimeler çığlık çığlığa haykırıyor...
Sessizlik içinde kıvranıyor.
Can acıtmak bu kadar kolay işte...
Ama bu son kırgınlık ve son acı verişin...
Üzerine başka acı katacakta olmayacak...
Bu sefer sona gelmiş duygular.
En çok da sitemler...
En önemlisi sevdam...