Ölüm anında ruh,bu dünyadaki insanlarla yaşadığı boyuttan,bedeninden ayrılacak.Deri değiştiren hayvanlar gibi,kolayca boyut değiştirecek.
Daha sonra,cansız bedeniniz eğer şanslıysanız;
Bir morga tahsil edilecek.Orada bir gün boyunca yemek yemeden,olmazsa olmazım dediğiniz telefonlarınız olmadan 1 gün boyunca yatacaksınız.
''Acıktım!'' yahut, ''sıkıldım! Telefonumu istiyorum!'' diyemiyeceksiniz,çünkü öldünüz...Ertesi gün olacak,ve gömme işlemleri başlayacak.Buz gibi bir su ile yıkacaycaklar bedeninizi...'
''Siktir! Bu su çok soğuk'' diye bağıramıyacaksınız.Çünkü siz artık öldünüz.Bedeniniz moraracak,beyaz bir bezle sarılacak,ve o beyaz bezle sarılı bedeniniz bir tahta kutuya konacak.Kutunun üstüne yeşil bir örtü atılacak ve,cenaze arabası sizi yeni evinize doğru taşıyacak...Mezarlığa..
Tabutunuz,belki sizden nefret eden,belki sizden azıcıkta olsa hoşlanan belkide sizi aşırı seven insanlar tarafından sırtlanacak.Derin bir çukura atılıp,sızlanmaları dinleyeceksiniz.Herkes ağlıyor olacak.Neredeyse herkes.Kimisi yalandan,kimisi ise gerçek..Ancak bunu umursamayacaksınız.Çünkü öldünüz.Eğer inançlı bir aileniz varsa üzeriniz toprakla örtüldükten sonra dualar okunacak,sular dökülecek ve yalnız kalacaksınız.Belki de siz ölürken,dünya da milyonlarca bebekte doğdu,ve ruhunuz o bebeklerden birinin içine girdi.Ancak bundan sizene! Siz öldünüz.Belki de yaşadığınız zaman mükemmel derecede güzel olan gözleriniz yerlerinden çıktı,ipeksi ve gür saçlarınız döküldü ve incecik bedeniniz morardı ve çürüdü...Yani demek istediğim şu ki,şu anda dünyanın en güzel insanı dahi olsak,bir gün ölüp,çürüyeceğiz.Önemli olan güzellik değil özellik...Güzellik geçicidir,ancak kişilik seçici.
İyi günler.
