O sessiz kızın hayatı mükemmel değil. O sessiz ki her gün ağlıyor gülmek o kadar yabancı ki gülünce garip hissediyor. O sessiz kız bilekleri yerine umudunu kesti. Her şeyden herkesten umudunu kesti. Sevilme hikayeleri onu artık mutlu etmiyor çünkü o sadece hikâye olarak kalıyor. Ailesi bile ona değer vermezken o sessiz kız niye değer versin kendine? O sessiz kız ölüyor. Ağlıyor hiddetle bağırıyor ama ne hikmetse her şeyi duyan insanlar bu kızın bağrışlarını duyamıyor. Kız yardım istiyor biri belki onu o çukurdan kurtarır diye ama gelenler çukura taş atıyor kız eziliyor. O güzel kız artık aynadan korkuyor çünkü gördüğü insan bile ona zarar veriyor. O çocuk ruhlu kız artık çocuklardan bile nefret ediyor çünkü onlarda yaşayamadığı bir şeyler görüyor eksik hissediyor. Keşke insanlar da artık sessiz kıza yardım etse de kurtarsa onu çukurdan, belki o da sever gülmeyi.
