BasithataIaryaptik
BasithataIaryaptik
Gökyüzü sarhoş bu gece. Kaç kadeh devirmiş, kaç kalbi yarıda bırakmış bilinmez.
BasithataIaryaptik
Bir yaprak düşer ağaçtan gider süzüle süzüle, içindeki gamı alıp götürmeye gücü yetmez.
BasithataIaryaptik
Kaç kişiyi öldürdüm düşlerimde
Kaç kilo çekerdi yalnızlık,
Kaç kere ezildim altında,
Yaz yağmurlarının..
Belki de palyaçolar ağlardı pazartesi sabahları
Her sirk geldiğinde ağlamaklı olurduk
Hep ağlamaklı olurduk gülünecek halimize.
Kim sevmezdi çiçekleri filan
"Ben sevmezdim" dedim, "yalan" dedi
Bunu palyaço söyledi,
Palyaço söyledi, ben yazdım
Yazdım, yazmasam ağlayacaktım.
Herkes ağlarmış biraz, ben de ağladım
Sırf bu yüzden mi ağladım
Alçaklık gibi bir şey oldu bu biraz.
Biraz birazdım her şeyden
Dün biraz sinirlenmiştim mesela
Yarın bir kadını seveceğim biraz
Biraz biraz kör oldum bügünlerde.
Ama rakı kadehlerini boşaltmayın
Eksilmesin hiçbir şey
Hiçbir şeyden dahi olsa
Kalsın biraz.
Umursamıyorum yılgınlığımı filan
Çünkü sessizce yaşanmalı her şey
Bir devrim sessizce olmalı mesela
Ve her sözcüğüne inanmalı bir palyaçonun.
Bir palyaço neden yalan söylesin ki
Ben palyaço olsaydım söylemezdim
Marangoz olsaydım da söylemezdim
Ben insan olsaydım yalan söylemezdim!
Hem nereden çıkardınız palyaçonun yalnızlığını
Kaç kilo çeker ki bir palyaço
Hem neden yüzüme vuruyorsunuz
Bir çirkin ördek yavrusu olduğumu.
Gocunmam ki ben, ben gocunmam
Bir palyaço ne kadar gocunmazsa
O kadar, o kadar gocunmam işte
Rakı doldurun! Eksilmesin.
BasithataIaryaptik
Bitmedi, yazacağım daha
Yazmazsam ağlayacağım çünkü
Alçakça olacak biraz.
Hem biz o zaman kimdik ki, nerelere giderdik
Her sokakta biraz daha eksilirdik
Bilirdim, geceleri puslu puslu olurdu bazen
Bazen birisi fısıldarmış gibi olurdu
”Duyamadım”, derdim, “tekrar et!”
Sessizliğe bürünürdü o vakit her şey
Sokaklar daha bir puslu
Palyaçolar daha bir ağlamaklı olurdu
Ve ben daha bir alçak olurdum
Ağlardım biraz.
hem sen kimsin, çekiştirme diyorum
Hatta kuyruğuma basma diyorum
Acıyor, tırmalarım,
Diyorum.
Kahrol, kahrol!
Diyorum.
Geçen gün yüzüme rastladım bir ilan panosunda
Korktum birden, kusacak gibi oldum
”Olur öyle” dedi palyaço,
”Herkes alçaktır biraz”
”Otur ulan!” dedim, bağırdım ona
Ben bazen bağırırım biraz.
"Rakı doldur!” dedim, “eksilmesin!”
Ben bazen eksilirim biraz
Aslında hepimiz eksilirmişiz biraz
Bunu sonradan öğrendim.
Örneğin;
Geçen gün bir kadınla seviştim
Biraz değil, çok seviştim.
Ya işte öyle palyaço
Diyorum ki,
Bunu da yeni öğrendim
Sevişmek de eksilmekmiş biraz.
Kim sevmezdi ki kuşların ötüşlerini filan
"Ben sevmezdim" dedim, "yalan"dedi
Bunu palyaço söyledi
Palyaço söyledi, ben yazdım
Yazmasam, alçak olacaktım
Hem ben roman da yazdım biraz.
Bazen diyorum ki, palyaço,
Sen olmasan ben ne yaparım
Alçakça eksilirim belki biraz
Her yağmur yağışında yerin dibine girerim
Hiçbir kadının kasıklarını öpemem belki
Ya da unuturum sonradan öğrendiklerimi.
Biraz biraz anlıyorum ki,
Yüzler, eller, o terli vücutlar filan
Her şey plastikmiş biraz.
Haydi sirtaki yapalım palyaço
Rakı doldur, yine eksildik biraz...
BasithataIaryaptik
BasithataIaryaptik
Zamanların en iyisiydi, zamanların en kötüsüydü, hem akıl çağıydı, hem aptallık, hem inanç devriydi, hem de kuşku, aydınlık mevsimiydi, karanlık mevsimiydi, hem umut baharı, hem de umutsuzluk kışıydı, hem her şeyimiz vardı, hem hiçbir şeyimiz yoktu, hepimiz ya doğruca cennete gidecektik ya da tam öteki yana - sözün kısası, şimdikine öylesine yakın bir dönemdi ki, kimi yaygaracı otoriteler bu dönemin, iyi ya da kötü fark etmez, sadece 'daha' sözcüğü kullanılarak diğerleriyle karşılaştırılabileceğini iddia ederdi.
BasithataIaryaptik
purelords
.
BasithataIaryaptik
Zaman garip bir olgudur. Ne tutmaya gücün yeter, ne bırakmaya. Kahkahalarla gülersin, gözünü bir açarsın ki o kahkahalar zihninin gerilerinde yankılanan anılara dönüşmüş. Ve o anılar yine zamanla teker teker yerini yenilerine bırakmış. Bazen hüzünlenirsin, özlersin, keşke dersin. Keşke tekrar yaşayabilsek, tekrar atışsak birbirimizle ve tekrar gülüşsek. Tekrar oturup tartışsak 'ne yapacağız şimdi' diye. Hayaller kursak. Yine cesaretlendirsek birbirimizi, desteklesek. Kaçamak bakışmalar tekrar yaşansa. Yine aynı şarkıda hüzünlensek. Adına dost desek, aşk desek, kardeşlik desek. Keşke tutsak zamanı. Telefonlarımızda eskiyen fotoğraflara, hiç inmemek üzere rafa kaldırılan o çerçevelere dönüşmesek. Zamanın tokadını bu şekilde yemesek.
BasithataIaryaptik