Szybka lekcja życia; znajdźcie w sobie, do kurwej nędzy, ludzie empatię.
Pomagajcie; ja dzisiaj pomogłam dwójce ludzi w dwóch różnych sytuacjach, a druga zmiotła mnie z planszy.
Szłam z siostrą przez miasto i zobaczyliśmy, klęczącego człowieka, opierającego się o latarnie który próbował wstać.
Było pełno ludzi dookoła, a dopiero my podeszlysny zapytać czy pomóc.
Ludzie patrzyli na nas jak na kosmitów.
Facet faktycznie był pijany. Ale opowiedział nam historię swojego życia. Sam powiedział, że się zgubił.
Temu Panu umarła żona. Został na świecie sam, a przyjaciele dali mu alkohol gdy się załamał, a potem go zostawili.
Pomogłyśmy ku wstać i usiąść na ławce. Pan płakał jak nam opowiadał, mówił, że zastanawia się czy się nie powiesić.
Pogadaliśmy z nim, posiedziałyśmy z nim, widać było, że zrobiło mu się trochę lepiej.
Płakał jak nam o tym wszystkim opowiadał, a dorośli ludzie przechodzili i się śmiali. Że pomagamy.
To co się dzieje na świecie jest straszne. Ludzi patrzą na krzywdę innych i się nie zainteresują. Znajdźcie w sobie empatnie, pomagajcie.
Dobro wraca, a kto wie? Może uratujecie komuś życie?
Albo sprawicie, że ktoś kiedyś pomoże komuś innemu?
Ps. W pierwszej sytuacji pomogłam dziewczynie, która zgubiła telefon i nie mogła się dogadać z znajomymi, a bała się stać sama. Postałyśmy z nią chwilę i dałyśmy telefon. Wystarczy tyle, żeby komuś pomóc
