Merhabalar!
Geçirdiğim berbat bir günün ardından az önce fark ettiğim @LessAmitynMoreEnmity ile @zelemele isimli kullanıcıların (herkese açık yorum yaptıkları için isimlerini paylaşmakta bir sakınca görmüyorum) yorumları beni ciddi anlamda çok üzdü arkadaşlar. 4 yılımı verdiğim “Hayatımın Hikayesi” adlı kitabıma yapılmış olan belki de en kırıcı yorumlardı okuduklarım. Kitapları beğenmeyebilirsiniz, hayal kırıklığına uğrayabilirsiniz hatta nefret edebilirsiniz ama o zaman yapmanız gereken makul bir tavırla eleştirmek ya da kibarca kitabı okumayı bırakmaktır. Ben böyle yapıyorum çünkü. Yazmak eyleminin kolay olmadığını, eğer düzgün bir şeyler çıkartmak istiyorsanız çok zaman aldığını ve belki de günlerce kafa patlatıldığını bildiğim için bu zamana kadar okuduğum hiçbir kitabın yazarına da haddimi aşmadım! Bazen bölüm içlerinde yaptığınız anlamsız agresif yorumlar bile beni gererken bugün karşılaştığım yorumlar ciddi anlamda “benim burada ne işim var” dedirtti bana. “Kime neyi anlatmaya çalışıyorum” diye ilk defa bugün düşündüm. Çok ama çok üzgünüm. Beni severek okuyan, kendince yorumlayan ve oy veren insanlardan çok özür dilerim. Onları tenzih ediyorum. Fakat ciddi anlamda oturup düşünmem gerekiyor. Bir süre, hatta uzun bir süre buralarda olmayabilirim. Hesabımı tamamen silebilirim. Bu, ilerleyen günlerdeki ruh halime göre karar vereceğim bir şey. Bunu da göz dağı veriyor olarak yorumlamayın. Binlerce hatta on binlerce hikaye var burada. Bulunmaz hint kumaşı değil hikayelerim. Onu da biliyorum. Umurumda da değil! En azından bir anda nereye gitti dememeniz içindir bu açıklamam. Haydi, sağlıcakla kalın!
