〄

مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلٰى

또 겨울이 와도,

don't look back. you did your best. you be the only one who can protect yourself. there could be some trials; harshes, risks, dangers... but still don't look back. and enjoy the ride. just feel. if you're sad just be sad. if you're happy just be happy. it's life. keep doing.

alnına elimi koydum. sen gerçekten de cesurca bir yaşam sürdün. lütfen sen de benim alnıma elini koy. bir insan parmak izleriyle başka bir insanın alnına dokunup onu teselli ettiği o anda önemsiz olan her şey yitip gider. ve köpük gibi kaynar bir arzuyla sarsıldığımız için tadına doğru düzgün varamadığımız o sessizlik kucaklar bizi. sen gerçekten çok çabaladın. yaşamak için, hayatta kalmak için, buralara gelmek için çok çabaladın. en mutlu anlarını henüz yaşamamış olmanı iki elimi açıp diliyorum tanrı'dan.

bu dükkânı çok seviyordum. hiçbir şeye inanmayan, dik kafalı bir hâli vardı. fransa'nın en pahalıya mâl olmuş kilisesinin yanı başında, böceklerin ve pisliğin de var olduğunu küstahça hatırlatıyordu. 

canlı değil fakat büsbütün ölü de sayılmaz. çevresine sessiz bir güç yayıyor, bir rüzgâr gibi itiyor gövdemi. ımpetraz, beni hypotheques avlusu'ndan dışarı atmak istiyor.

evet, lucie bu. ama başkalaşmış, kendini kaybetmiş. çılgın bir cömertlikle acı çekiyor. gıpta ediyorum ona. şurada dimdik duruyor, damganlanmayı bekler gibi kollarını uzatmış, ağzını açmış, güçbela soluyor. yolun iki yanından duvarların büyüdüğünü, birbirine yaklaştığını, lucie'nin bir kuyunun dibindeymişçesine onların arasında kaldığını sanıyorum. birkaç saniye bekliyorum, kaskatı kesilip yere düşecek diye korkuyorum: bu olağanüstü acıya dayanamayacak kadar çelimsiz. ama kıpırdamıyor bile, çevresindeki nesneler gibi o da taşlaşmış gibi. bir ara onun hakkında yanılıp yanılmadığımı, gördüğümün onun gerçek tabiatı olup olmadığını düşünüp kuşkulanıyorum.

insan şeytanın sesini dinledikçe tanrı'nın dediklerini daha iyi anlayabilir.

bay radley ölüyordu.

artık özgür değilim, istediğimi yapamıyorum artık. nesnelerin insana dokunmaması gerekir çünkü onlar canlı değildir. aralarında yaşar, onları kullanır sonra yerine koyarız. yararlıdırlar, işte o kadar. oysa bana dokunuyorlar. çekilmez bir durum bu. onlarla bağlantı kurmak korkutuyor beni. sanki hepsi birer canlı hayvan gibi.