⠀⠀⠀⠀⠀⠀

ezberimde yüzün, silmek öyle kolay mı?

bende bulduğunu başkalarında arayarak geçireceksin ömrünü acıyorum sana ne geri dönmeye ne de yoluna bakmaya cesaret edemeyeceksin

her vazgecişimde saçlarıma kıymak benim lanetim.

kör kuyularda kalbim ağlar.

 geceleri olmuyor mu sana da bir zor?

kotu gününde yanında olduguma pişmanım, seni siklemeyip sadece iyi günde yanında olanlara layıksın.

güneş doğmuş yaşam varmış bir yerden yakalıyor insan. kırk yerinden burkulmuş bir kalp gibi ama kırk bir yerinden de burkulabilirmiş olsun. keşkeymiş tühmüş ama en çok olsunmuş çünkü bir yerden toparlamalı. nasıl olur, nerden tutulur bilmiyorum, bilmediğim çok şeyle karşılaştım ama buna da olsun. ait olmadığım bir hikayeyi benim sanmışım, o sevgiyi de benim sanmışım. olmamam gereken bir yerde var olmaya çalışmışım. dolu bir zihinde bir yerim var sanmışım, aptalmışım ama toparlamalı. sinirim, öfkem kalmadı kızgınlığım sadece kendime, ama kendimi affetmenin hep bir yolunu bulurum ben. dünyanın dönüşünü bir yerinden yakalarım. sen varman gereken yere varmışsın, dönmen gereken yere dönüşmüşsün, ne mutlu sana birrrrr sürü alkışlar sana. buralar böyledir oralar öyledir ama orası senin orandır artık beni ilgilendirmez. geri kalan şeyleri ben toparlarım. 

ama ben eminim ki kendini bir yerde sessizce yok etmenin başka bir yerde gürültüyle var olmakla ilgili bir cevabı vardır. 

insan bir köşede oturup saatlerce fotoğrafına bakıp iç geçiriyor işte. sen söyle benim yandığım ateşte o yanabilir mi şimdi. 

dayanılmaz her acıda senden bir parça buluyorum.