Yankı Aren Miel

NOLUR SEV BENİ AMK YA NOLUR SEV

Elisa o kadar güzel ki saç tellerinden kirpik uçlarına kadar güzel gözlerindeki yıldızlar o kadar sonsuz ve parlak ki gökyüzündeki hiçbir ışık zerresi onun kadar mükemmel ve parlak değil.
          Gördüğüm en güzel kadın, gördüğüm en güzel şey. İlk kez Darwin'in yanıldığını düşündüm. Koskoca Teori onunla çuvallamıştı. Çamurlu sudan çıkan tek hücreli bir güzellik evrimle bu kadar güzelleşemezdi. Hiçbir ilahi güç bir hiçliği bu kadar mükemmel hale getiremezdi. Ve o güzellik o sonsuz derecede mükemmellik tekrar benim olduğunda ben tekrar dünyanın tüm güzelliklerine sahip oldum.

Unuttum tüm renkleri ve mevsimleri
          Benim en sevdiğim renk sensin
          Benim en sevdiğim mevsim sensin
          Hatta benin sevebileceğim tek şey sensin

Seneler sürer her günüm, 
          Yalnız gitmekten yorgunum
          Zannetme sana dargınım
          Ben gene sana vurgunum
          
          Başkalarına gülsem de 
          Senden uzak kalsam da
          Sevmediğini bilsem de
          Ben gene sana vurgunum
          
          Dağları aşınca başım
          Geri kaldı her yoldaşım
          Gel sevgilim, Gel sevgilim
          Ben gene sana vurgunum
          
          Gönlüm seninkine yârdı
          Aynı şeyleri duyardı
          Ayaklarımız duyardı... 
          Ben gene sana vurgunum
          
          İtilmiş, tekmelenmişim
          Doğduğum günde yanmışım
          Yalnız sana güvenmişim
          Ben gene sana vurgunum

Seni çok özlüyorum. 

Parçalara ayrılırken, huzurlu bulmamı sağlayan tek şey sensin. 
          Bu gece yıldızlara bak,
          Bütün yıldızların bir sebebi var. 

İnanma istersen yıldızların yandığına
          Güneşin döndüğüne inanma, 
          Doğrunun ta kendisini de yalan bil, 
          Ama seni sevdiğime inan Ophelia. 

Ben, yine de vazgeçmedim seni sevmekten
          Eskisi gibi değil ama.. 
          Biraz buruk, sitemkar ve biraz küs seviyorum artık seni

umrumda olurdum belki 
          yanımda kalsaydın
          hayatın hayatımdı ellerimden kaydı
          yüzüne bakamadım
          gözlerim yaşardı
          

Ayrılık öfkeyi ve kini azalttıktan sonra insan yalnız kaldığını fark eder, yalnızlığın en acı veren hali de budur. Halen sevdiği birinden ayrılan kişi ister istemez unutulduğunu düşünmeye başlar. Hüzün ve pişmanlık tüm benliğini sarar, aklı kendine düşman olur işte tam o an ikiye bölünecek kadar yalnız kaldığını hisseder insan.