Stalker

1.1

İnsanın hayatında gerçekten nasıl bu evreye geldik ki diye durup sorguladığı birkaç an vardır.

Bilge'nin elinde üstüne çişimi yaptığım çubukla peşimden beni kovalaması da o anlara dahil olabilir.

Nasıl buraya geldin Aden?

Ah aslında gayet kısa ve özdü. Hamile olduğumu keşfettikten sonra şirketten çıkıp Bilge'nin evini basmıştım. Zaten testi yapmam için kafama giren de Bilge'ydi. Ne diye bu kadar dellenip beni dövmeye çalışmıştı hiç anlamıyorum. 

Yani belki bir ihtimal ona çocuğu aldıracağım şakası yapıp sonra da ağlamaya başlamam ve onun kendisine şaka yaptığımı anlayamayıp beni teselli etmeye çalışmasının etkisi olabilirdi.

Aman canım şaka da mı yapmayacaktık şu hayatta. Sırada Alparslan vardı.

Koşmaktan acımaya başlayan bacaklarımla onuncu kere falan etrafında turladığım koltuğa kendimi attım ve Bilge'nin üstüme çıkıp beni bacağıyla ezmesine izin verdim.

"Bilge bak ah- bi dur kızım bak hamileyim ben." Bilge insafsızca böbreğimi falan deşerken dediğim şey ile gerçekten durup bana baktı.

"Evet hamilesin o yüzden zarar vermem gereken yerler göbekten yukarısı oluyor." Ve bunu dedikten sonra boğazıma yapıştı.

"Bebeği-me ok-sijen gitm-e-e-y-e-ceh-bil-ge." Boğaz tellerim hakkın rahmetine kavuşmak üzere iken Bilge'nin eli gevşedi ve kendisi derin bir nefes vererek koltukta sakince oturur pozisyona geçti.

"Her gün ne mallarla uğraşıyorum tahmin bile edemezsin ama senin yanında sıfır kalıyorlar. Gerçekten yorumsuz. Derin nefes almalı ve arkadaşımı öldürmemem gerektiğini kendime hatırlatmalıyım." Kendi kendine derin düşüncelere dalan Bilgeciğimi benim gibi bir insanla arkadaş olduğu için teselli etmek adına yavaşça sırtını okşadım.

"Hepsi geçecek endişelenme, bir ihtimal çocuk doğurunca olgunlaşabilirim. Düşük bir ihtimal. Bir saniye Bilge. Çocuk doğurunca dedim. Bilge. Bilge. İçimden insan çıkacak. Ay. Fenalık geliyor. Bilge. Çocuk doğuracağım lan ben. Bunun geri alma tuşu yok mu?"

Nefeslerim sıkılaşıp panik atak moduna geçmeden önce Bilge beni kendisine çekip kollarının arasına aldı.

"Hayatındaki en büyük mucizeye sahip olacaksın Aden. Korkman normal elbette fakat bunu atlatabilecek kadar güçlü olduğunu biliyorum. En sonunda her şeye değecek. O yüzden şu an düşünmen gereken şey bu haberi verdiğinde Alparslan'ın yüzündeki ifade olmalı. O salağın da senin kadar korkacağına ama sevinçten çıldıracağına eminim."

"Öyle mi diyorsun?" Dolan gözlerimle boğuk çıkan sesim beni bile şaşırtmıştı. Nasıl bu kadar hızlı ağlama moduna geçmiştim bilmiyorum.

"Öyle olacağına eminim. Şimdi senin kocana bana yaptığından daha düşük seviyede olan bir şaka yapmak için düşünelim. Çünkü bana yaptığını ona da yaparsak kalbi kaldırmayabilir."

Hafifçe gülümsedim ve başımla onu onayladım. "Kesinlikle kaldırmaz. O geri zekalı tanıştığımızdan beri çocuk hayali kuruyor. Nasıl bu kadar çok çocukları sevebilir hiçbir fikrim yok. Minik olmaları dışında sevilecek yanları var mı ki?"

"Yok bence." 

Bilge'nin cevabıyla ikimizde kahkaha atarken gözümden düşen üç beş damlaya engel olamadım. Nereden geldiklerini bilmiyordum ama gülmekten olmadığına emindim. Anne olacaktım. Ne kadar garip bir kelime. Benim için bomboş ve anlamsız. Ama kendi çocuğum için her şeyi ifade etmesini sağlayacağım.