Love Letter

217 28 39
                                    

SUZY'S P.O.V:

     "You can stay.", I smiled.

     Of course he needs to stay, or else, magugutom ako. I can't cook, you know. I really can't. So he must stay, and cook for me bago s'ya umalis.

     "Why?", he asked. Malamang nagtataka sya.

     "Hmm...", I trailed. "Anong oras uuwi si Kuya?"

     "Hindi ko alam. Basta ang sabi n'ya, magdidinner sila sa labas. Bakit?", he raised his brow.

     "Wala lang.", I bit my lower lip. Nakakahiya naman sa kanya. Kahit papa'no naman may hiya ako. Hindi pa naman kami magkasundo.

     "Come on! Ano'ng kailangan mo?", he widened his eyes.

     "Uhm...kasi...I can't cook. Hindi ako makakakain.", I shyly said.

     "Ha Ha! Okay. Wrong person! Hindi rin ako marunong magluto.", he chuckled.


     "Pa'no yan? Pa'no ako kakain?", I worriedly asked. Food is life para sa'kin. And I don't skip meal.

    "Yan lang ba'ng pinuproblema mo?"

     "Hindi naman. Pero...hindi pwedeng hindi ako kumain.", I crossed my arms.

     "Halata naman sa'yo Piggy!", he grinned.

     "Ya!", I moved closer to him and hooked my arm around his. "Pa'no ako kakain?"

     "Pwede ka namang umorder nalang ng pizza.", he suggested.

     "Well, yeah. Pwede rin yun.", I bit my fingernail. "How?", never ko pang na-try na tumawag para umorder ng food honestly. Lagi kong inaasa sa mga kasama ko.

     "Okay, ganito. Ako nalang ang tatawag para umorder, ikaw magbayad.", he suggested again. I paused to think. Iniisahan n'ya lang yata ako. Nevermind! Ang importante, makakain ako.

     "Okay. Tumawag ka na. Double cheese.". I commanded.

     "No way! Cheese and BBQ Chicken.", he disagreed. As if naman s'ya ang kakain.

    "No! Double cheese ang gusto ko.", I cried.

     "Pambata naman 'yon! Cheese and BBQ chicken nalang.", lumapit s'ya sa telepono.


     "Double cheese!"

     "Cheese and BBQ chicken!!"

Not YoungWhere stories live. Discover now