The White Curse (Gazellian Series #2)

Chapter 21

Chapter 21

Simula nang may muntik nang mangyari sa pagitan namin ng salamangkero ay nagpumilit na akong dumistansya sa kanya.

Why would I let myself near him if we had the attraction that we can't entertain? Pahihirapan ko lamang ang sarili ko sa atraksyon namin sa isa't-isa. It was so frustrating yet why would I feel like he's enjoying it?

Buong akala ko ay isa itong maginoong salamangkero.

Yes, it was a noble action—but urgh. He is doing it in an opposite way. He should have stop at the very first place, he should have showered us cold water for us to stop the fire but instead he poured us gasoline that ignited us into a lustful fire.

At nang malapit na kaming matupok, bigla itong kakawala. How noble is that?

Kahit nakaanyong ibon ako, ramdam ko pa rin ang pag-iinit ng buo kong katawan. Even the cold wind can't surpass the intensified heat coming from all over my body.

As I fly high with the sky I hum my softest voice with the wind. I blended the movement of my wings with the pitch and note of my song. Being a bird for a few hours make me feel free for a while.

Malaki ang pasasalamat ko at binigyan ako ni Lorcan ng ganitong abilidad, dahil kung hindi maaaring kinitil ko na ang aking sariling buhay sa loob ng malungkot ng toreng nagkukulong sa akin.

Habang nililibang ko ang aking sarili sa himpapawid, hindi ko pa rin maalis sa aking isipan ang salamangkero na siyang bigla na lamang gumambala sa aking katahimikan.

Minsan ay naisip ko, pinagsisihan ko ba na tinulungan siya mula sa mga humahabol sa kanya?

I tried to find my own answer and I can't feel any regrets from it. Hindi na rin masamang makilala ko siya, kahit sa pansamantalang panahon. He'll be like my friend Lorcan, sa sandaling makakita na ng kasiyahan ay iiwan na ako sa tore. Not that I had a bad feelings for Lorcan, it was just the sad truth.

When it comes to me, there is no permanent. May limitasyon sa kasiyahan, kaibigan at lalo na sa pag-ibig.

It was just lust Kalla, your strange feelings for him was just lust. Iiwan ka rin niya sa takdang panahon at matatagpuan nito ang totoong babaeng itinakda sa kanya. Hindi ikaw na nagtataglay ng puting sumpa.

Hindi ko dapat hayaan ang sarili kong mabulag sa kaalamang napaka imposible, he wanted me because he needs it. Posibleng sinasabi niya lamang na ako ang itinakda sa kanya dahil naaawa ito sa aking sitwasyon.

He was just being nice but I can't accept it. Ayokong masaktan.

I thought male vampires are weak when it comes to lust and crave, but I admire him for staying firm with his words.

I valued the sanctity of vampire mates, hindi ko tatapakan ang sagradong bagay na ito at ipipilit sa isang lalaking wala akong kayang panghawakan. I can't embrace him with the mentality that he's my mate without any kind of basis.

Ayokong umasa, ayokong masaktan lalo na sa katayuan kong ito. Matagal ko nang tinanggap na walang permanenteng mauugnay sa akin habang yakap ako ng sumpang ito. Wala akong karapatang magkaroon ng kaligayahan, maaari ngunit pansamantala lamang. Lilipas at muling babalik sa walang katapusang kalungkutan.

I was reborn to live a thousand of years alone.

Nang dapuan ako ng ganitong klase ng sumpa, unti-unti ko nang binibitawan ang pag-asang makilala ang lalaking isinilang para sa akin.

I am setting him wherever he is right now.

Ayokong mabuhay siya sa kaalamang ipinanganak siya mag-isa. I am praying that he'll find a woman that will love him forever, isang pagmamahal na maaaring malampasan ang pag-ibig na kaya kong ibigay sa kanya.