Yangın Yeri

Bölüm-15 Kimse Sevemez

Arkadaşlar merhaba. Bölümü tamamladım çok şükür. Bölüm şarkısı atıyorum ilk defa. Diziyi izleyenler bilir bu şarkıyı. Türkçe altyazısı da var. Ben Asmin ve Azad'a çok uygun buldum sözlerini. Neyse umarım beğenirsiniz bölümü. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Satır arası Yorumlarınız çok güzel oluyor. Neyse yeni bölümde görüşmek üzere. Keyifli okumalar..

Düşünceler beynini sarmıştı. Duyduğu şeylerden sonra toparlanmak zor olacaktı. Nasıl onun üstüne kuma getirmeyi düşünebilirlerdi? Bu kadının yapacaklarından korkuyordu Asmin. Ya kocası da evet derse, Caver ağa kabullenir, onlar susunca Zelal anne de ses çıkartmazsa diye ödü kopuyordu. Başına gelecek olanlar yüzünden üzülmesini engelleyemedi. Bir bebek... Henüz istemiyordu ama böyle giderse üzerine bir de kuma gelecekti. Bebek birilerinin istemesi ile gerçekleşebilecek bir şey değildi ki...

Yalnız bırakılıp gittiğinden beri düşünüyordu. Önce kocası onu kullanmış gitmiş sonra da duymaması gereken şeyler duymuştu. Bütün kötü şeyler üst üste gelmişti. Asmin kendini kullanılmış hissediyordu. Sadece yatakta ilgili olan adamı istemiyordu. Artık onunla ilgili bir şey istememeye çalışacaktı. O adam onunla resmen oyun oynuyordu çünkü ve bu katlanılmaz bir durumdu. Bir de kuma işi çıkmıştı. Bu kalbini paramparça etmişti ve sonunun nereye gideceğini bilmiyordu.

Kahvaltı için aşağıya indiği zaman sofranın kurulmasına yardım etti. Bedew Sultan'ın bakışları genç kızın üzerindeydi. Bir hata yapmayacaksa bile kadın öyle bakıyor diye yapması muhtemeldi. Üstelik konuştuklarını hatırladıkça daha çok dikkati dağılıyordu. Kocasını gördüğü zaman yüreğini saran üzüntüye engel olamadı ama güçlü durmak için elinden geleni yaptı. Gözünün içine bile bakmayacaktı artık. Ondan bir şey beklemeyecekti. Umutları gün geçtikçe yitiyordu. Akıntıya kürek çekmek saçmalıktı.

Kocasına bakmadan yerine geçti. Azad karısını öylece bırakıp gittikten sonra böyle bir tepkiye hazırlamıştı kendini ama daha çok üzgün göreceğini düşünürken, böyle görünmesini her ne kadar istememiş olsa da, umursamaz görünüyordu. Ona hiç bakmıyor, başka şeylerle ilgileniyor, diğer herkesle sohbet ederken ona susuyordu. Bu sinirini bozsa da sesini çıkarmadı. Hem onu bu hale getiren kendisiydi. Bağlanmamak için uzak durması gerektiğini düşünen kendisiydi.

Asmin ise biraz olsun onun etkisi altında kalmamayı öğrenmişti. Uzaktı ve böyle olacaktı. Karısı olduğunu söyleyip kocalığını sadece yatakta göstermesini istemiyordu. Artık ondan hiç bir şey beklemiyordu zaten! Tek istediği ailesini görmekti. Çıkmadan annesinden ve Azad'dan izin alıp ağabeyine gitmek isteyecekti. En azından buna izin vermeliydi. Bu evden uzaklaşması gerekti, bu kötü insanları daha fazla görmemeliydi.

Sofra toplandıktan sonra kocası dosyaları almak için odasına çıktığı sırada Asmin'de peşinden gitmişti. Karısının geldiğini fark eden Azad kaşlarını merakla çatıp bakmıştı. Bir şey isteyeceği güzel yüzünden okunuyordu.

"Bir şey mi diyecektin?". Bir kızın ailesinin evine bu kadar sık gitmesi belki normal değildi ama burada bunalıyordu. Kendini sıkışmış hissediyordu. Asmin ellerini önünde birleştirip kaçamak bakışlar attı kocasına ama gözlerine tam olarak odaklanabildiğini söylenemezdi. Olanlardan sonra çekiniyordu haliyle.

"Ben senden.,. bir şey isteyecektim.."

"Benden bir şey isterken bu kadar çekinmene gerek yok, tabii abuk subuk bir şey istemeyeceksen!" diye alttan uyarısını yapmıştı bile.

"Berzan ağabeyime gitmek istiyorum bugün. Dayem de oraya gelir. Sadece onlar olur..." hevesle sordu. Azad ilk başta sinirlense de ikilem de kalmıştı. Sıkıntıyla ellerini saçlarından geçirdi. Samet denen herifle karşılaşmasını istemiyordu. Ne kadar ağabeyi olursa olsun Asmin onun karısıydı ve kimse ona dokunamazdı!