B-Brave Family (vervolg Stephbrother ft samuel leijten en kaj van der voort)

H12

Kim pov

Ik zit weer in de witte kamer maar nu flitsen er allerlei beelden voorbij.

Ik zie een kleine jongen en een klein meisje beide met blond haar, de jongen gooit het meisje in het zwembad en begint te lachen, het meisje blijft drijven en de jongen springt meteen het zwembad in, lachend pakt het meisje zijn benen vast en trekt hem naar beneden 'haha kaj je was bang he' zegt haar zachte stem.

'Natuurlijk was ik bang, je bent mijn zusje kim en die bescherm ik' zegt de jongen en geeft het meisje dan een knuffel.

Opeens wordt alles donker, ze kwamen me zo bekend voor, maar wie zijn ze.

'Kom op kim, anouk en ik hebben voor jou gekozen, vanmiddag wordt het kind eruit gehaald, laat ons asjeblieft de goede keuze gemaakt hebben en wordt asjeblieft wakker' zegt een stem, oke dus ik ben kim, maar wie zijn toch al die stemmen. en waarom hebben ze het over een kind. ik probeer mijn ogen te openen en knijp ze gelijk weer dicht, zo veel pijn zo veel scherpte. mijn hoofd begint te bonken. ik open mijn ogen nog eens lichtjes en laat alles wennen aan het licht.

"kim kim hoor je me"hoor ik iemand zeggen. ik heb de neiging om te snauwen om te huilen, te gillen alles. ik open mijn ogen weer en kijk in de ogen van de jongen die ik net ook zag. "kaj"fluister ik en zie hem knikken. ik voel zijn hand even op de mijne terwijl de mijne op mijn buik ligt.

"ben ben ben ik echt zwanger"stotter ik bang voor het antwoord. ik zie iedereen zwijgen en naar jai kijken. "het kindje is van mij en het spijt me vreselijk dat ik je ermee heb opgescheept al die tijd"zegt jai en veegt een traan weg. ik voel mijn hart breken. "jai ik wil het niet ik sta achter het weg halen"fluister ik hees. iedereen knikt en kijkt dan naar de dokter die mijn kamer binnen gelopen komt. "ben je er klaar voor"vraagt de arts. ik knik en voel hoe mijn bed begint te bewegen. ik pak kaj vast samen met anouk en zie hun met me mee lopen. ik blijf zwijgend liggen en blijf naar de plafond kijken.

"kaj is het weer oke tussen anouk en ons "vraag ik onzeker. "ja het is weer goed ze heeft je gered ze is de enigste die met je match qua bloed"zegt kaj alleen maar en geeft mij een kus voordat ik weg gereden word en voel hoe ik een naaldje in mijn arm krijg en langzaam aan slaperig word. ik voel me weer in die oude droom vallen.

"zusje pas op dalijk val je"hoor ik weer het kleine jongetje zeggen en blijf naar het gespeel kijken van die twee kleintjes. ik voel hoe ik geknuffeld word en in de mooie ogen kijk van mijn broer. zo lief. "kom je mee ijsje eten "vraagt een kleine jongens stem. ik knik en ren hand in hand over straat heen. "mama papa kijk een clown"roep ik vrolijk terwijl ik mijn ijsje krijg. "ja kimberly pas op dalijk valt je ijsje dan gaanwe naar de clown toe"lacht mijn mama en geeft kaj en mij een kusje.

ik voel de slaapmiddel uit werken terwijl ik blijf woelen ik wil niet wakker worden ik wil naar mijn verleden blijven kijken. genieten van alle mooie dingen.

"alles is goed gegaan het kindje is verwijderd"zegt de dokter. ik hoor even niks volgens mij knikt er iemand. meerdere voeten hoor ik bewegen in de kamer. ik probeer te tellen. ...1 even niks ...2 mensen...3 paar mensen . uit eindelijk ben ik gestopt en voel een lief kusje op mijn wang. een lach verschijnt op mijn lippen. ik word wakker en kijk in de ogen van kaj. "je zag er zo vredig uit sorry"fluistert kaj en geeft me nog een kleine kusje op mijn wang.

"kaj kan ik alleen met je praten"fluister ik en probeer over eind te komen. gelijk zak ik weer terug van de pijn en leg mijn armen om mijn buiken. iedereen kijkt me geschrokken aan behalve jai. hij is er niet, ik laat het erbij en ga weer liggen. dioni doet mijn hoofd gedeelte omhoog zodat ik iedereen aan kijk. "kaj ik heb steeds een rare droom"fluister ik en zie kaj raar naar me kijken.

"wil je ons vertellen"vragen dempsy en lisanne in koor en kijken elkaar weer aan. ik lach zachtjes en knik. "het zijn mooie dromen wij met onze ouders. jij die me toen ik klein was in het zwembad gooide, lachen en rennen om een ijsje en daarna naar de clown toe ik voelde me weer een klein gelukkig meisje mama die ons kusjes geeft, papa die ons knuffelde kaj ik hoop dat wij twee ook weer zo worden als alles achter de rug is"fluister ik en kijk bij mijn laatste woorden kaj aan. ik zie hem ook breken en me in een knuffel trekken. ik verrek van de pijn en voel hoe kaj me weer los. ik twijfel maar trek kaj toch wat strakker tegen me aan. ik wil genieten van dit van kaj, anouk en mij. ik trek anouk er ook bij en zie ook haar lokken voor de mijne. het verbaasd me dat kaj en ik blond zijn maar anoukie bruin is. ik schud zachtjes mijn hoofd en geef ze beide een kus op hun wang.

"ik hou van jullie"fluister ik tegen anouk en kaj. beide zie ik ze glunderen en om elkaar een arm heen slaan. "voel je je goed niet beroerd "vraagt anouk met een moederlijke stem. "ik voel me goed was gewoon moe voel me nu meer uit gerust"zeg ik lief en knik.

"lies is het tussen cass en jou weer aan"vraag ik voorzichtig. ik zie die twee elkaar aan kijken en knikken. ik krijg een lach op mijn gezicht en kijk naar dioni terwijl dempsy ligt te slapen. "ze heeft nog niet geslapen beide dames hier niet maar lies moet ook slapen. anouk ben jij niet moe"vraagt dioni. ik zie haar knikken en gapen. ik schuif zachtjes een stuk op en klop op het bed zodat anouk naast me komt liggen en in een al te snelle tijd in slaap valt. ik aai door haar haar heen en kijk naar het verband rond mijn polsen.

"kaj zou ik het kunnen zien"fluister ik voorzichtig bang voor zijn antwoord. iedereen kijkt elkaar aan en knikt dan toch. ik zie kaj opstaan richting de deur en niet al te snel een dokter in de kamer staan. "Ben je er toe instaat Kimberly "vraagt de dokter me. ik knip moedig en voel hoe het verband losser om mijn pols komt en ik links al wat kleine wondjes kan zien. "we hebben het al die tijd schoon gehouden door er vaseline en alles op te smeren en goed te ontsmetten. je zal nu ook dat mee gaan maken"zegt de arts en haalt dan al het verband weg van mijn linker pols. mijn ogen worden groot, tranen lopen over mijn wangen pure pijn en verdriet komt naar boven hoe kon ik dat doen mezelf verminken.

"gaat het"hoor ik cassius vragen en me aan kijken. ik knik en veeg of ja doe een poging om mijn gezicht droog te vegen. waarom waarom waarom. alleen dat woord schiet nog door mijn hoofd heen.

hye mensen een samen geschreven hoofdstuk van mij( dempsy) en kim laat ons natuurlijk weten wat je ervan vind geef natuurlijk een like en laat een comment achter natuurlijk kusjes van ons.