Bahar ALTINTAŞ

Osmanlının en parlak dönemlerinden Kanuni devri.... 

Küçük bir köyün iki katlı ahşap evlerinden birinde büyük bir sevda gizli... Yeri Hazan'ın yüreği... Yıllarca sakladığı ama kalbine sığdıramadığı bir sevda bu.

Ve bir gün... Ansızın çıka gelir hasretle beklenen, masumca sevilen adam... KARAHAN.... Namı Devleti Osmaniyyeyi sarmış, düşmanının yüreğine korku salmış cesur bir akıncı... Kalbi kılıcını bilemek için dövdüğü taşlardan bile sertti. Bu hayatta kimsesi olmayan ve Allah'tan başka kimseye muhtaç kalmayan bir savaşçıydı o. Devleti ne emr ederse onu yapar, cihad aşkından başka bir aşk tanımazdı.

Taki hayatta ki tek varlığı, en değer verdiği insan, kahpe bir okla vuruluncaya kadar... Ölüm döşeğinde edilen bir vasiyetin emaneti olmuştu ona Hazan. 

Bu emaneti öyle güzel sahiplenmişti ki yüreği, taşlaşmış kalbini yavaş yavaş yeşertmişti bu sevgi.

Kalbine baharı getirmiş, hayatını ışığı ile aydınlatmıştı onu Hazan. 

Ama bir de intikam için edilmiş büyük bir yemini vardı Karahan'ın. Yüreğinde güneşin asla doğmadığı karanlık tarafındaydı bu yemin ve genç kızın ışığı aydınlatmaya yetmiyordu orayı. 

Bu intikamın yılların gizlenmiş tozlu yapraklarının arasına kadar uzandığını bilmiyordu o zamanlar... Ve Karahan sayfaları çevirdikçe tehlikenin biricik emanetine, Hazan'a doğru hızla geldiğini fark ettiğinde, tüm gücü ile onu korumaya adayacaktı kendini...

Bu hikaye, masum bir yürekte büyüyen sevginin büyük bir aşka dönüşmesini anlatır. 

Küçük bir damlanın sabır ve şefkatle, taşlaşmış bir yüreğe düşerek, onu usta bir sanatkar gibi işleyip, bir sevda yuvasına çevirmesinden bahs eder...


💜 Hepinizi hikayeme bekliyorum 💜