Hayatta dinlemeye doyamadığımız sesler vardır. Örneğin şırıl şırıl akan bir derenin sesi, rüzgârın yapraklara vurunca çıkardığı hışırtı, annemizin sesi, kitap sayfalarını çevirirkenki ses, bir bebek oyuncağına bastığımız zamanki ötme sesi... ne kadar da çocuksuyuz. Hatta bebeksi ayrıca savunmasız... Aslında önemsiz de...
İkinci şansa inanır mısınız? İnanmayın, öyle bir şey yok. En azından bizim elimizde öyle bir şans yok. Her şeyi yapmak için bir, sadece bir şansımız var. Sadece bir tanecik ömrümüz var mutlu olmak veya yalnızlık için. Bir tanecik ömrümüz var çalışıp çalışmamak için. Son olarak bir tanecik ömrümüz var kalıpları yıkmak...
Kesilmeyen cinayetler, ölüme sürüklenen çocuklar, tehdit edilen kadınlar. Bunların hepsi insanların gözünde çok değerli olan bir kağıt parçası için. İnsanların değerli bulduğu kağıt parçasını belki ortadan kaldıramam ama karanlık da bekleyen sevgi kelimesini bulabilirim. Hiç bir zaman zenginlik ve mutluluk kelimesi bi...