Bacaklarımı hissetmemek ve tekerlekli sandalyeye mahkum olmak, beni yazmaktan alıkoymuyordu. Yazarken kendimi özgür hissediyordum. Okurlarım elimden tutuyordu, ayağa kalkıyordum. Ama onlarla bir araya gelmekten korkuyordum. Yürüyemiyordum, ayağa kalkamıyordum. Ben bu hale anne karnından çıkarken gelmemiştim. Hatırlam...
Rüya sıradan,kendi halinde bir genç kız ancak 5 tane manken olabilecek kadar yakışıklı çocukla yakın arkadaş. Hepsi Rüya'yı doğal ve eğlenceli olduğu için kendine yakın buluyor. Ancak Rüya artık Erkek Fatma diye anılmaktan bıktı,yakın bir arkadaşı olan Ediz'in kalbini çalmak için kız gibi kızlardan olmak istiyor. Ama...
Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!