"Ben var ya," diyor. "Koydum senin teşhisi." "Nasıl yani?" "Sürekli bir yerlere dalıp onu mu düşünüyorsun?" "Evet." "Onun varlığı seni etkiliyor ya da çaresiz bırakıyor mu?" "Evet." "Geçmiş olsun," diyor Sehun numarasız gözlüğünü bir doktor edasıyla çıkarırken. "İyiyi anlamlandırma safhasındasın."
İzin verirseniz size neden 1980 yılında ve neden Londra'da olduğumu açıklayayım.
Dedim: Siz sevgili oldunuz? Dedi: Yok, biz birbirimize belamızı sürmüşüz..
Kyungsoo, 50 doların üzerindeki her şeyi özel tasarım olarak görüyordu. Yeni iş yerindeki kimse onunla aynı fikirde değildi. Özellikle aynı anda hem mükemmelliğin somut örneği hem de şeytanın ta kendisi olabilen patronu. Yazar: jongnugget Çeviren: Stereojoy Hikaye, "The Devil Wears Prada" filminden esinlenerek yazılmı...
kaktüs olmanın zararları \ chanbaek \ fantastik, angst \ pg-13 \ 20k
kederli bir akşamdı. biraz içmiştik, biraz da sarhoştuk. hepsi buydu. /me earl and dying girl filminden uyarlama fikriyle yola çıkıp esinlenme olarak yolunu tamamlamış bir fictiondır, tamamen bağımsız olsa da bazı bazı hatırlatma hissi yaşatması bundandır./
"sonra da sehun ile tanışmıştım işte. çocuk aklı olsa gerek, onda yıldızlar güneşler ve dünyalar görmüştüm. asla belli edememiştim ama o, şarkı gibiydi. resim, heykel ya da şiir gibi. seneler sonra bile karşınıza çıktığında 'oh.. bunu biliyorum.' dediğiniz türdendi. ben onu unuttukça daha çok hatırlıyordum."
Aman yarabbi, dedim içimden, işte şimdi sıçtık.
''Ama ben gördüm Kırmızı. Boynunda bir kırmızı ip gördüm, dünya ağlıyordu, ben sana saçlarımdan elbise ördüm. Kırmızı, Kırmızı'm, sana şimdi sadece, Kırmızı demeliyim.''
