"Buyurun kime bakmıştınız?" Bana yöneltilen soruyla sol tarafıma dönüp, her haliyle şirket çalışanı gibi görünen kıza baktım. "Toplantı ne zaman biter acaba? Eşim içeride de. Onu bekliyorum." "Bilmiyorum... Eşiniz kim?" "Sana ne can- yani şey. Yiğit. Yiğit Güneysu." "Ha. Şu şey..."dedi devamını getirmeden. Yiğit deyi...
Çok farklı bir hikaye sunmayacağım size..belki bu kurguyu defalarca görmüşsünüzdür wattpadde..ben sadece daha farklı yazmaya çalışacağım bu kurguyu..daha gerçekçi..daha hissederek ve daha hissettirerek..daha hayatın içine dokunarak..ve beklenmeyen etkileyici bir son ile.. En büyük zevklerinden biri yazmak ve en büyük...
TAMAMLANDI Gözlerime baktı, baktığı an bedenimden bir titreme geçti. Masmavi gözleri sinirinden koyulaşmış, gözlerindeki beyaz yerler hafifçe kırmızılaşmıştı. Ellerini iki yana açtı ve benim gibi bağıra bağıra konuştu. "Senin canını acıttığım için pişmanlık duyuyorum. Senin canın acıdığında benim de canımın acıdığını...
Aşk... İnsan neden istesin ki aşık olmayı? Ne işe yarar ki aşk, özellikle sadece Rabbine aşık olan kızlar için. Sadece Rabbine aşık olan bu kızların bir mafyaya aşık olabilmesi kadar saçma bir şey varmı sizce? Ama kader çoktan çizmişti yolunu... Bazılarının çocukluk hayalidir aşık olmak. Bazıları ise umursamaz hatta...
O sarı hareler düştü aklıma birden. Onun sarı hareleri bana yaşamak için umudu fısıldıyordu sanki kulağıma. Biliyordu benim yaşamak istemediğimi. Ancak bakışlarıyla umudu fısıldayıp yaşamım olacağını haykırırken anladım ki asıl yaşamamak haram olurdu bana... --- Gerçeklerin üstü yalanlarla kapalı ve zorlu bir yaşa...
بِسْــــــــــــــــــــــمِ ﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم "Bana bir şans verir misin?" :"Ne için?" "Hayat arkadaşın olmam için..." bircocukgulusu