Koştum. Durmadan koştum. Düştüm. Çok fazla düştüm. Vazgeçmedim. Nefes almaktan vazgeçmedim. Savaştım. Hayatla savaştım. Yenildim. Her zaman yenildim. Nefes aldım. Ölmek için nefes aldım. Kaçtım. Herkesten her şeyden kaçtım. Kendimden de kaçtım. Korktum. Aynalardan korktum. Kendi kendimi öldürdüm. En yavaş seki...
Karanlık bir gece. Issız bir sokak. İşlenen bir cinayet. Ve tahlihsiz bir tanık. Her şey orda başlamıştı. Tam orda, tam o saniye. Birbirlerine değen iki göz, acaba olacakları bilseydi birbirlerine bu kadar nefretle bakar mıydı? Hiç sanmıyorum. Bu iki insan ne kadar farklı olsa da kalpleri aynı nedenden atıyordu...