Güzel yeşil gözleri isteklice bana bakıyordu. Daha önce hiç böyle hissetmemiştim. Dizlerimin bağı çözülüyordu, kekeliyordum ve cümle kurmaya çalışıyordum. Yapamıyordum. Umutla doluyordum, belki de yıllardır ilk defa onun için daha fazla şey ifade ettiğimi düşünüyordum. Bir adım daha yaklaştı, kokusu etrafımı sardı, öp...
"Onu ilk gördüğüm anı hatırlıyorum da, ne kadar şapşaldı.Bir sonraki karşılaşmamızda da çirkefti.Bir diğerinde masama oturan küçük bir yalancıydı.Şimdi ise sadece benim."
Sevgi. Değerli oldugunu hissetmektir ,her varlığın hakettiğidir. Bağımlılıktı, o uyuşturucuydu. Gözlerim yanıyordu, akan gözyaşları,görüş alanımın içine ediyor. Aynadaki görüntüm.. Büsbütün yabacı. Bedenimden tiksinircesine aynadaki aksimi izledim. Şişkin karnım, tek dayanağım oydu. Ondan hem nefret ediyor, hemde onu...
Babası kaybolmuş umutsuz bir kız..Kız arkadaşını boğmuş sessiz bir genç..Aynı evde yaşayan iki yabancı..İnsanların vücutlarını sömüren bedensizler..Herşey tesadüften ibaret mi? Hiç sanmıyorum..
