"Zalimlikle öldüm, merhametle doğacağım " Vivian Dumchestier. Arganie İmparatorluğunun Arşidükü ile imaparatorun isteği üzerine evlendi, kendi isteği dışında evlenmiş olmayı gururuna yediremedi ve tüm kibrini nefretle evliliklerine kustu. Kocasını tanımaya çalışmak yerine düşmanlığı ve entrikayı tercih etti. Kocasın...
Annesinin çocukluğunun bedelini sırtlanan ve şehadet aşkı ile yanıp tutuşan Reşat'ın masalında gökten elma değil hamsi düştü. Güzeller güzeli gözleri kara kokusu deniz olan bir hamsi... İnatçı, kavgacı ve asi Su' yun masalında ise gökten elma değil kara sakallı bir polis düştü. Tek hayali şehit düşmek olan kara sakall...
Alp Karael... Kimliğinden yazan bu isimden çok daha fazlasıydı. Onun adı Kral'dı. Istanbul'dan Sicilya'ya dek uzanan yerin, göğün ve gecenin tek sahibiydi. Günden güne zehirlendigini ve ölmek üzere olduğunu öğrendiğinde beş mektup hazırladı. Uzak ülkelerdeki sahiplerine ulaşan mektupları açanlar onu hiç tanımayan bir...
Destansı bir aşkın iki gölgesi... Aynı tende hayat bulan, birbirine sürgün edilen iki kardeş... Biri daha doğmadan kaderi yazılan... Diğeri can yarısına düşman olmak zorunda bırakılan... Kanlı bir yemin... Mazinin karanlığından doğacak büyük bir aşk... Yalnızlığıyla, gücünü ve cesaretini harmanlayan, zeki ve gözü kara...
Ceren içindeki hüznü almasını beklercesine o güzel yüzünü rüzgara vermiş, mavi gözlerini sıkıca kapamıştı. Son zamanlarda huzur bulduğu tek yer burasıydı. Bebek sarısı gür saçlarının rüzgarda dağılmasına aldırmadan mis gibi havayı içine çekti. Aklından geçirdiği tek duası yakışıklı kahramanı Seyhan'dı. Belki de buraya...
Mezopotamya topraklarında yüzlerce yıldır varlığını koruyan ve her daim gücüne güç katan yedi adam vardı. İsimleri yıllarca yaşanan ölüm ve doğumlarla değişse de, varislerin soyu hep aynıydı. Kahraman, Korkmaz, Aslan, Soylu, Cesur, Bedir ve Uluhan aşireti... Bu yedi aşiretin ağalarinin yıllar önce attığı temelleri, a...
Mert Soylu yıllar sonra doğduğu topraklara Erzurum'a geri döndüğünde omuzlarında babası bildiği dayısı Emir'den öğrendiği hakikatin yükü, kalbinde büyüttüğü dipsiz bir nefret vardı. İtalya'dan Erzurum'a uzanan, kara bir mazinin izlerini taşıyan adamın hikayesi... GÖLGE... Yedi Aşiret Serisi'nden Mert Soylu, çok yakın...
Gecenin karanlığına iz birakan sislerin içerisinde koşan kadın bedeninde büyük bir aşiretin varisini taşıyordu. Yüregindeyse bir kara sevda... Toprak Bedir, turuncu saçları ve yeşil gözleriyle sararmış ve çiğ düşmüş yapraklarin üzerinde dünyaya gözlerini açtığında kaderi anasının rahmine düşmeden önce yazılmıştı. O...
'Söz ver bana Kenan. Yaşayacaksın!' 'Söz.' On altı yaşında verdiği o sözü tuttu. Yaşadı Kenan. Sadece intikamını almak için yaşadı. Ağabeyinin cansız bedeni ateşlerde yanmadan önce ettiği yemini gerçek kılmak için bekledi. Lakin intikamın harını yıllar önce hissetmeyi bıraktığı kalbine düşen sevda kıvılcımları harma...
Münfail kelime anlamı olarak; gücenmiş, dargın, kırılmış, kırgın demektir. Bu da münfail yüreğiyle yaşayan bir kadının hikayesidir...
#WATTPAD HIKAYELER beğendiğim defalarca okuduğum hikayelerin isimleri ve tanıtımlarını tamamlanan tamamlanmayan eski yeni hikaye ve YAZARLARI ETIKETLIYORUM inşallah beğenirsiniz... Lütfen oy verirseniz sevinirim hayalet okuyucu olmayın
Cemre... O hep ateşe yürüyordu. Ateş'e... Ateş... Ateş ise hep başa sarıyordu. En başa... Cemre korkuyordu, Ateş'te yanıp köze dönmekten... Ateş ise alazlanıyor ve alazlıyordu aşkıyla. Bildiği tek şey buydu. Elinden ne daha azı ne daha fazlası geliyordu. Cemre ise her defasında aynı ateşte harlanmaktan geri durmuyord...
Acımıyordu, evet anlamını bilmediği bir duygu vardı ama, kesinlikle acımıyordu. Gözlerini son kez kapattı ve hissetmek istedi, insan bu kadar duygusuz olabilirmiydi? Anlamını bilmediği duyguda kalbinde değil, beynindeydi zaten. Bu yüzden, düşünecek birşey yoktu. Gözlerini araladı kadın, herzamanki ateş parla...
