hayatım boyunca mutluydum ta ki Ankara'ya taşınana dek .ailem hiç sandığım gibi değilmiş.Aşkım ve ailem için savaşmaktan o kadar çok yorulmuştum ki kendimi dibi olmayan bir kuyuda buldum.Ne kadar çırpınsam o kadar battım.BENİ İKİ KARA BAKIŞ SARDI,KİM BİLİR BENİ KURTARAN BELKİ O BAKIŞLAR OLACAKTI. Ada'nın hayatın da ki...
herşey bukadar kötü olmak zorundamı sevdiğim adamla.hayat arkadaşımla çocukluk arkadaşımı birlikte görmek hayat neden bukadar acımasız her yanım acıyor ağlayacak bir omuz bile yok ben anneme karşı çıkmıştım şimdi neden şimdi herşey annemin dediği gibi oldu ben şimdi o insanların yüzüne nasıl bakacağım
