Unuttuğu 3 haftayla yaşadığını hisseden Ajan Grant'ın hikayesi.

Gerçeklerden, acılardan kaçmış bir kız. Farkında olmadan herkesi kıran bir oğlan. Sıradanlığa karışan uçukluğun hikayesi. Hayaller, rüyalar, acılar, üzüntüler. Her zaman umut vardır. Sevmeyi öğrenebilmek için.

Aklım mızrak, kalbim miğferdi küçük bedenimde. Aşk ise ezeli düşmandı.

Nereden bilebilirdim ki bir fotoğrafın başıma onlarca iş açacağını? *Basılı eserdir.

Yalanlar üzerine kurulan hayatlar; ne kadar çok yalan varsa o kadar çabuk yıkılır.

''Keşke bu kadar bencil olmasaydın, Müge! İşte o zaman yıllar sonra karşılaştığımızda acı çekmezdik!''

Başına buyruk insandım, kabul! Fakat son yaptığım tahmin edilemez bir olayın kapısını aralamıştı. Ben bir inşaatta çıkan yangının, sevdiğim adamın başına gelen talihsiz olayların sebebiydim. Ama her şeyi en başa sarabilseydim, yine aynısını yapardım! Çünkü aşkımı, bu başına buyruklukla kabullendirebilmiştim! *** Ilgın&Orkun'un hikayesine hoş geldiniz! Onlar Sağlam Ailesinin üyesi olmadığından ayrı bir kitapmış gibi okuyun, lütfen! Umarım beğenirsiniz.

‘‘Bütün herkes aynı şeyleri söyledi. Uçmak, dünyanın en güçlü insanı olmak veya ailelerini hiç kaybetmemek falan dilediler. Ben ise ‘Bulutları boyamak’ dedim. Çocukluk hayaliydi işte!’’

''Benim hikâyem Talha'nın bana gelişiyle başlamıştı, benden gidişiyle bitiyordu.''

''İşte insan.''