+18, şiddet ve argo içermektedir! Dilsiz değildir suskunluk, çok şey anlatır anlayana... Kelimelerin anlatamadıklarını haykırır aslında... Bir kaçış değildir suskunluk, bir bakıştan çok daha fazlasıdır... Sessiz çığlıkların bir adım ötesidir.. Hayata olan öfken, insanlara olan kırgınlığın ve daha nicesi saklıdır içind...
Her şey o tanışma ile başladı. Astsubay Kıdemli Başçavuş Elis Yılmaz ile Teğmen Ege Korkmaz'ın tanışması ile. Derler ya askerlere aşık olmak yürek ister diye,ya iki başarılı askerin birbirlerine karşı hisleri olursa...
Aşkı bir kelime ile tanımlamak istersek o ne olurdu? -Küllerinden doğup, aynı ateşte tekrardan kavrulmak. -Her geçen gün daha da bağlanmak. -Tutkuyla istekle bir arada kalmak. Ladin aval aval babasına baktı."Ne olduğunu anlatmayacak mısın?"diye sordu. Ardından hiç beklemediği şekilde Levent Bey'in ağzından şu kelimele...
Bir berdelmiydi ki hayatımızı mahveden ya da bir berdelmiydi ki bizi aşka inandıran...
Belirli elementler ve bu elementlerin birleşmesini, kendilerinden daha güçlü kimsenin olmasını istemeyen kişilerin savaşı!
Karanlığın yutucu kolları, çaresiz bir şekilde etrafını sarmıştı. Ruhu, gölgelerin derinliklerinde kaybolmuş gibiydi; geçmişin acı dolu anılarıyla boğuşurken, umutsuzluğun karanlık örtüsüyle örülmüş bir labirentin içinde sıkışıp kalmıştı. Yıldızların solgun ışığı, zihninin karanlık köşelerine hüzünle sızarken, içinde...
Gerçek bir hayat hikayesidir iki kitaptan oluşacak, ikincisi biraz daha bizim kurgumuz olucak. İnanıyorum çocuk bir gün sana sevginin koşulsuz olduğunu öğretecek. Biri çıkacak karşına, bense hayatındaki en büyük pişmanlığın olarak kalacağım. Sana ayrılığın hediyesi olarak ikimizinde kokusunu taşıyan bir hediye bırakıy...
- Daha karakterlerimiz küçük yaştayken aileleri onlardan habersiz ortaya bir nişan koyar. Karakterlerimiz bu nişanı istemezken kader, bir kaza sonucu onları bir araya getirir. Başrol kızımız olan Kiraz bir oyuncudur ve yaptığı bir hata sonucu bir kaza gerçekleşirken haberi olmadan nişanlısının hastanede ellerine bıra...
İlk önce ailelerini kaybettiler ve bir anda kendilerini hayatın önünde diz çökmüş halde buldular.Yeri geldi kendilerini suçladılar yeri geldi başka ihtimallerde boğuldular.Oysa sorularının cevapları tam karşılarındaydı,birbirleriydi. Kaderlerinin tutsağı oldular.Oynanan oyuna inanmaya kalkıştılar. Yada acılarını ve...
"Bir daha tövbe oyun oynamam." "Niye, kaplan yüzünden mi? Hologramdı o." Dediğinde bilgisayara doğru başımı çevirdim. O ise kahkahalar atmaya başladı. Ben bir yazılımcıydım. O kaplan bir hologramdı.
Onun zemheri gibi yaman soğuğunda donarken bir yandan da onun yakıcı sıcağıyla karşılaşmıştım. Peki hangisi gerçekti açık kahverengi gözlerinin ateşi mi yoksa beyaz teninin soğuğu mu?...
