karga ile siyah şapkalı adam.

karga çırpınıyor zihnimdeki duvarlarda aklımı bulanıklaştırıyor lekeler bırakıyordu beni yalnızlığa mahkum ediyordu sevmezdi de, sevilmezdi de sevilmek nedir bilmezdik gerçi ikimizde geceleri okşardım siyah küçücük başını gecenin soğuğu da beni kucaklardı "mutsuz musun?" diye sorduğumda "sadece yalnız." derdi bana "y...

remembrance.

beni çağıran uçurum oldu, sevdan. [b×b]

ölümün kütüphanesi | kısa hikâye

yaşam ve ölüm iki yakın arkadaştır, yaşam ölüme sayısız kitap hediye eder ve ölüm onları sonsuza dek saklar. instagram-twitter: @nerossable

orpheus'un arkasını dönmesinin dokuz nedeni

+90 ***: İstanbul, Ölmeni istemiyorum. 4723 lir noctis'