on üçünde gibi gösteren bu kız bir avuç dolusu bozuk para ve yağmur damlalarıyla ıslanmış kirpikleriyle bir seri katilin kapısına, benim kapıma dikildiğinde dışarıda fırtına esip gürlüyor.
uyku mahmuru gözlerindeki çapakları toplayarak ulaşılınabilir kapakçıklarına yüreğinin.
hayır, zili yok kapının; girişi olmadığı gibi çıkışı da yok. varla yoksun arası bir gidip geliş. fakat sen yine de deri tabanını kuşan ki kutsal topraklara gönlünce saygısızlık edebil. yoonkook, tek bölüm
"eve dönüyorsan, eve dönüş yolunu unuttuysan, çıkmaz sokaktaysan veya çıkmaz sokaklardan kurtulduysan, her neredeysen ve her nereye gidiyorsan"
serseri çocuklar, pembe tozluklu balerinler. judas'ın oğlu ve rüyalarına giren bembeyaz bir kuğu.
anlamıyorsun işte beni, oysaki çürük duvarda yazılı anlaşılması kolay küçük bir sokak şiiriyim.
