Bizim hikayemiz içimizden biri öldüğünde başlayacak. Ben Hakan Yılmaz. Öyle soyadıma bakmayın; çokta güzel yıkılışlarım olmuştur bu dünyada. Sağlam darbeler yedim çocuk yaşımda. Kanımın, yaralarımın arasında büyüdüm ben. Bir mahalle var içinde bir çok yaşantının olduğu; İhanet, aldatmak, yaralamak, sevmek, çok sevmek, fedakarlık ve en kötüsü de birini öldürmek. Birini kurban etmek. Ben bu olayların tam ortasındayım. Ben önce sevdiklerimi, sonra tek tek ölümü kucaklayanım. Ben aslında namlunun ucuyum. İncirli mahallesinde olan tehlikeli kovalamacalar, güçlü ve sadık dostluklar, derin ve açığa vurulmamış aşklar hepimizi dipsiz bir kuyunun sonuna getirecek. KÜÇÜK MAHALLENİN BÜYÜK SEVDALARI... 18.04.16 BU HİKAYE ACI BİR HİKAYEDİR. MUTLULUK ARAYANLAR HAYALKIRIKLIĞINA DÜŞMESİNLER.

Yetişkinlere uygun bir kitaptır. (+18)Lütfen çocuklar okumasın.

"Mirza abi, olmaz b-ben bu olanları yaşanmamış sayıyorum." "Sakın Aslım, sakın. Bana bunu deme, beni diri diri mezara koyma. Çok seviyorum Aslım, herşeyden herkesten çok seviyorum." "OLMAZ, BİZDEN OLMAZ. S-Sen benim abim sayılırsın." "DEĞİLİM LAN DEĞİLİM." Derin bir nefes alıp, sakinleşip konuşmaya başladım. "Mirza abi, biz aynı mahallede büyüdük, iki kardeş gibi. Olmaz böyle bir şey olamaz." "Aslım, lütfen böyle söyleme. Biraz beni dinle, hemen kestirip atma." Sinirle saçlarımı çekip, etrafıma baktım. Abim dediğim adam, beni seviyordu. Denizin kokusu burnuma geldiğinde birazda olsa sakinleşmiştim. Mirza'ya baktığımda yavaşça yanıma gelip, ellerini yanaklarıma koydu. Gözlerimi kapatıp, derin bir nefes aldım. Kafamı göğsüne yasladığında ellerimi beline sarmıştım. "Sana aşığım Aslım." Titrekçe nefesimi, verdim. Saçıma konulan öpücükle biraz da olsa sakinleşmiştim... 《》《》《》《》《》 İlk yayınlanma tarihi: 01.04.2020 《》《》《》《》《》 Kapak tasarımı: sehrialem

*** "Hiçbir şey beni senin bu korkaklığın bu ilişkiye sahip çıkmayışın kadar üzemez. Seni seviyorum diye senden vazgeçemiyor değilim. Bugün olmaz yarın. Vazgeçerim. Bir başkasına aşık olurum!" dedim öfkeyle. Elini ağzıma kapattı, bir elini belime koyarak bedenimi kendine çekti. Savrulan bedenimin eğer tutmasaydı düşeceğine emindim. Ellerimi göğsüne koydum. Gözlerinin içine bakarken çatık kaşlarının altındaki yeşil gözleri, benim günlerdir denediğim ama yapamadığım şeyi yapıyordu. Öfkesini, bedenime ince ince işliyordu. "Madem öyle... Hazırlan." Elini çekmediği için anlamadığımı sadece bakışlarım ile iletmeye çalıştım. "Bir ay sonra nişan, şubat tatilinde düğün." Ben söylediklerinin etkisi ile şok olurken arkasını döndü, bizim evin bahçesine doğru bir iki adım attı. Ondan çıktığına emin bile olamadığım gür bir sesle bağırdı. "Aytekin!" Kalbim korku ile kasılırken yanına koştum. "Ne? Ne yapacaksın? Hey!" Beni dinlemedi, önüne geçip durdurmaya çalıştığım bedenini sola kaydırdı, bir daha bağırdı. "Aytekin!" Bizim evin ışıkları ile birlikte Cemile teyzelerin ışıkları da açıldı. "Ferhan..." Dediğimde bakışlarını ağabeyimin penceresinden bana çevirdi. "Ferhan yok..." dedi alayla. "Ferhan ağabey diyeceksin." Ellerini havada iki kez itiraz edercesine salladı. "Pardon! Korkak, gururlu, aptal ve sevmeyen Ferhan ağabey diyeceksin!" Bizim evin kapısı açıldığında son kez onu durdurmaya çalıştım. "Ferhan böyle değil. Bir anlık öfke ile değil!" dediğimde ellerimi tuttu, göğsünden indirdi. "Ne bağırıyorsun lan?" diyen ağabeyime aldırmadan bana bakarak konuştu. "Gözünde adamlığım kalmadı ya, bırak onun gözünde de kardeşliğimiz kalmasın. Ama sen..." Bakışlarını yanımıza gelmesine bir iki adım kalan ağabeyime çevirdi. "Bu saate sonra vazgeçme hakkına sahip değilsin." ***

"'Yayımlanma tarihi 21 Aralık 2020" +18 sahneler vardır. Şiddet içerir! -Kesit " Yusuf bey" Gözlerime bakıp ellerini yakama götürdü. " nabıyorsunuz" geriye adımladım fakat tekrar kendine çekti! Elindeki ufak çatal iğneyi görmem ile nefeslendim. Ne yapacaktı onu! " düzgün dur" kalbim yerinden çıkabilirdi. Kopan düğmemin yerine çatal iğneyi taktı. Ne yani sırf bunun için mi gelmişti yanıma! Bu adam neydi böyle. Peki çatal iğneyi nerden bulmuştu.? Şaşkınlıkla yüzüne baktım. Yakamı düzeltti " dikkat et" demiş arkasını döndüğü gibi uzaklaşmıştı..

Pencerelerin arkasından, Abi diyerek yanında durdu aşık olduğu adamın. Canı yandı. Ama bekledi. Aşık olduğu adamın onu farketmesini bekledi. Yıllarca Demir abi dediği adamın onu fark etmesini bekledi. Aşık olduğu adamın nişanında konuk sandalyelerinde otururken aşık olduğu adamdanda vazgeçti. Aşktanda. Genç kız sadece cevap olarak Sedat'a "Evet" dedi ve asıl hikaye yeni başladı.

"Aybars..." dedim dudaklarımızı birbirinden ayırdığımızda. "Yanlış yapıyoruz" Tekrar dudaklarımızı buluşturdu ve birkaç saniye boyunca öpmeye devam etti. "Biliyorum" dedi yine dudaklarımızı birbirinden ayırdığında. Dudakları bu sefer boynumda dolaşmaya başlamıştı. Bazen öpüyor, bazen de dil darbeleri atarak emiyordu. Kadınlığımdaki sıcaklığı hissederken gözlerim kapanıyor ve sesli bir şekilde nefes alıp veriyordum. "Yapmamamız... lazım..." dedim dudakları hala boynumda dolaşırken. "Kendime... engel olamıyorum" Tişörtümün eteklerinden tuttu ve hızlıca başımdan geçirerek çıkardı. Karşısında sadece kırmızı dantelli sütyenim ve dizlerimin bir karış üstünde olan eteğimle duruyordum. Gözleriyle bedenimi baştan aşağı inceledikten sonra kafasını hafifçe iki yana sallayıp fısıldar gibi konuştu. "Bunu gördükten sonra... durabilmem imkansız..." Tekrar dudaklarımızı buluşturduğunda bacaklarımdan tutup kaldırdı ve bacaklarımı beline sarmamı sağladı. Kadınlığımın üstünde hissettiğim sertlikle ağzımdan çıkan ufak inlemeye engel olamamıştım. •Başlama tarihi • 01.08.2021• •#1-Texting • (09.08.2021)• •#1-Şiir • (10.08.2021)• •#4-Genelkurgu • (03.09.2021)• •#3-Gençkurgu • (29.11.2021)•

Bahar neredeyse çocuk gibi olduğu yerde tepinip, çığlık atacaktı. Zaten heyecandan ölüyordu, bir de adamla o yolu yan yana nasıl gidecekti? Sinan'ın aracın sürücü tarafına doğru yürüdüğünü görünce el mecbur, geçip ön koltuğa oturdu ve hırsla kemerini bağladı. Aslında kızgınlığı kızlara değil kendineydi. Kalbi maraton koşusuna çıkmış gibi atmasaydı şu koltuğa oturmak elbette kolay olurdu ama alçak kalbi her şeyi mahvediyordu. Sinan da arabaya geçtiğinde kemerini bağlayıp kontağı çalıştırdı ve vitesi attı, Bahar ise o tarafa bakmamaya yemin etmiş gibi kafasını cama çevirmişti. Arkadan gelen kızların kıkırtısıyla iyice sinirlenen Bahar, piknik yerine vardıklarında ikisinde canına okuyacaktı. Araba hareket ettiğinde kafasını çevirdiği camdan adamın yansımasını görünce, ılık bir heyecan bedenini bir an için sersemletti, farkında olmadan ister istemez göz ucuyla bakışları adama bulmuştu bile. Adamın üzerine giydiği buz mavisi gömlek ona o kadar yakışmıştı ki, bir an için onu izlerken resmen nefes almayı unuttu. Kızların sesiyle, girdiği transtan çıkan Bahar onların isteği üzerine radyonun sesinin açmak için elini uzattığın da, adamla aynı hamle yapmanın şokunu yaşıyordu, çünkü şuan elinin üzerinde duran el Sinan'a aitti. Sinan kızın kendisini izlediğini fark etmesiyle zaten mest olmuşken, şuan ki durumdan bir hayli memnundu. Bu kızlar bugün gerçekten onun lehine çalışıyorlardı. Bahar ateşe değmiş gibi elini çekince, yaşadığı o boşluk hissi ona bir an için tuhaf hissettirse de şimdilik bunu görmezden gelebilirdi. Ne de olsa beraber yaşayacak çok daha güzel anları olacaktı. Radyoya ses verdiğinde, keyifle şarkıya eşlik etmeye başladı aynı zamanda kızı gözleriyle süzmeyi de ihmal etmiyordu ama nazlı yari kafasını yine cama çevirmiş o güzel yüzünü ondan saklıyordu. Kurban olurdu be!

Canan, türlü emeklerle mesleğine tutunan mesleğine aşık güzeller güzeli bir kadındı. İlk meslek yeri için geldiği şehirde cana yakın bir mahalleye düşerek arkadaşlığı, aile kavramını ve en önemlisi aşkı tatmak üzereydi. Adnan Cahit, ailesine düşkün herkesin abi diyerek baktığı ve mahallesinde herkes tarafından sayılan bir adamdı. Sert mizacı ve agresif kişiliği çoğu kişiyi çekindirse de mahallesine ve önemlisi aniden işine giren bir kadınla eli ayağına dolaşmıştı. *** Benim hikayemde kadına zarar veren erkekler, erkeğine köle olan kadınlar yok. Yalnızca sorgusuz sualsiz sevgi ve aşk var. ⚠️BU HİKAYEDEKİ KİŞİ, KURUM VE KURULUŞLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜ OLUP, GERÇEKLE İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR.⚠️ Dram etiketi #1 Dost etiketi #1 Komedi etiketi #1 Polis etiketi #2 Doktor etiketi #2 Karadeniz etiketi #3 Mahalle etiketi #5 Evlilik etiketi #7 Sevgi etiketi #9 Arkadaşlık etiketi #10 Gizem etiketi #15 Tutku etiketi #16 Aşk etiketi #19

Tuvalimde bu sefer Menekșe Mahallesi'nin bir resmi var. Bulutlara bağlı hayallerimizi ve içimizde sakladığımız hislerimizi aktardım. Son fırça dokunușunu yaparken tuvalde rengarenk bir imza bıraktım. O imza gökkușağıydı ve resimdekiler, benim ailemdi.