Gerçek mi hayal miydi bu gördüklerim? Tuana gerçekten beni bırakmadı mı? İnsanların hayal gördüğümü söyleyip Tuana'nın gerçekten burada olmadığını söylemeleri kafamı karıştırmış durumda.. Onlar haklıysa neden onu duyuyorum, görüyorum ve hissediyorum? Saçlarımı okşadığında, sarıldığında, burnuma dolan kokusu neden var...
Dışarıdan bakıldığı zaman bu bir dövüş ya da serseri işi gibi gelebilir, öyle değildi. Bu, beni ben yapan benliğimin parçasıydı. Sonraki raundu beklemek, beni ve şeytanlarımı beslediği gibi seyirciyi de besliyordu ve ben ringi yıkmak için geliyordum, dibe ineceğimi bilmeden geliyordum.
Herkes onları farklı tanımlar. Kimileri yetimler, öksüzler; kimileri sahipsizler, kimsesizler.. Acıyarak bakarlar onlara, küçümseyerek bakarlar. Üzülüp üzülmediklerini önemsemezler. Kendi vicdanlarını tatmin etmek için verdikleri beş on kuruşla arkalarında kırık kalpler bırakırlar. Ama bilmezler ki o kalp sancısının...