Başucumdaki Umut

Ağlamayı öğrendim, çünkü duyduğum ilk sestin. O kadar çok şey öğrendim ki senden... Bilmeden, azar azar sokuldun hayatıma. Yıllarca içimde kimsesiz ölü çocuklar biriktirdim durdum. Şimdi hiçbirini kirpiklerinde sallanmaktan alıkoyamıyorum. Anlamıyorum, gözlerindeki umut nasıl bu kadar davetkar olabilir? Bu beni öldür...