Sophie'nin babası annesini öldürmüş ve bunun üzerine babası müebbet hapis cezası almıştır . Sophie bunun üzerine dedektif olan amcasıyla yaşamaya başlıyor , peki ya etrafta katil elini kolunu sallayarak gezerken rahat olabilecek mi ? Hayatını yaşayabilecek mi ? En önemlisi KATIL KIM ??
Çok eski zamanlardan kalma bir yatılı okul... Bilirsiniz o zamanların, ağır şartlar, katı kurallar ve işkence içeren aklınıza gelebilecek her türlü zulüm yapılmaktaydı. Çoğu öğrenci bu zulme katlanamayıp, intihar edenler mi dersiniz, bu işkenceler sonucu dayanamayıp ölenler mi dersiniz... Ve o zamanlar da bedenler çür...
Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!
Aniden açılan kapıyla düşüncelere son verip soluğunu tuttu. İliklerine kadar işleyen korku kulaklarında zonkluyordu. Belkide ölüm erken gelmek istemişti. Ve gerçekten gelmişti...
Arkadaşlıklar, aşk, aile, okul... Hayatınızda her şey mükemmelken, elinizdekilerin farkına tam olarak varamazsınız... On yedi yaşındaki Güneş, anne babasını ve küçük kardeşini kaybettikten sonra, yaşadığı acıların ardından hayatına devam etmek istiyordu. Güçlü olmak zorundaydı. Eski okulundan işlemediği bir suç yü...
"Ben uzun zamandır hiçbir şeyden emin olamıyorum. Bir sabah kalkıyorum, yaşamak istemediğimi düşünüyorum. Hayatta kaybettiklerin kazandıklarından fazlaysa yaşamanın ne anlamı var ki? En son ne zaman bir şeyi kazandığımı, en son ne zaman mutlu olduğumu hatırlamaya çalıştığım anda da..." derken gözlerim yine dolmuştu. "...
Onun Adı Caterina. Soy adı? Onun soy adı gibi gereksiz bir şeye ihtiyacı yok. Zaten nerdeyse doğduğundan beri yer altı dünyasında en iyi suikastçilerden biri. Öldürmek onun işi. İsteyin sevdiğini bile öldürür çünkü bu dünya da paradan başka kimseye güvenmiyor. Ama bir gün Caterinaya çok farklı bir müşteri gelir ve ver...
''Kan ile yapılmış bir sözleşme , kan ile son bulur.'' Dedi keskin gözlerini Esila'ya çevirerek. Esila gözlerinden akan yaşlara hakim olamıyor , ayakta dahi durmakta zorluk çekiyordu. Yere yığıldı. Yalvarmak gelmiyordu artık içinden. Çünkü yalvarmanın hiç bir şeyi değiştirmeyeceğini anlamıştı o sabah... Kurtulmanın bi...