-Şu an içimi açıyorum sana karşı evet ama sanki bir ölüyle konuşuyormuşum gibi hissediyorum. +Ama ben burdayım,yaşıyorum. -Gerçek olmadığını ikimizde biliyoruz,yaşadığına beni asla ikna edemezsin. +Belki seni öpmem ikna olmana yetebilir....
Ay geceye sevdalıydı...Bense senin hırçınlığına.. Ayın o muazzam ışığı kadar parlıyordu tenin..saçların ise gecenin bölünmez sessizliğinde usulca savruluyordu... ~Hadi beni sev... ......
"Şimdi sana desemki aş şu dağları,kır şu aramıza örülen duvarları yık dök ne varsa gel gelmeye çalış, yetmedimi bu elem,yeterince ayrı,acı içinde kalmadıkmı dön desem yapabilirmisin? bu çok zor diyeceksin dimi? evet fakat bilirsin ben her daim zoru sevmişimdir ama hayatımın en büyük zoru en ağır imtihanı sendin aramı...
Yarım kalan hesaplar ve sırların bütünü ile devam etmeye yelken açmış zor aşkın hikayesi..
Bazen dikenli yollardan geçer insan ayakları dikene her battığında kanar kalbinde derin boşluklar oluşur kabuk bağlamış yaralarla dolu boşluklar.İşte bu iki kişi bu boşluğu ve yaraları zor da olsa sarmayı ve doldurmayı başarıp birbirlerine ölesiye tutsak olmuşlardı...Aşkın Esareti kalplerinde derin bir damgaydı artık.
