nepenthae

@ nepenthae  nedense buraya bakmak geldi aklıma ve bunu görmek mutlu etti. Kaygılar geçmez hafifletmelisin, tüm kaygılarının gerekli olduğunu düşünüyorsun, kaybetme korkusuna tutunuyorsun. Tüm bu korkular senden çalarken, sen de kendinden çalıyorsun ve geri dönüşü olmayan yola daha büyükleri ile devam ediyorsun. Tüm endişelerinle sıyrılman için zaman kavramının varlığını sadece saat ekranın da dönen akrep ve yelkovan olduğunu söyleyebilirim. Tüm kaygıların takvim yaprakların da gördüğün geçip giden günlere olması çok büyük acımasızlık.. Hemen yok edemezsin ama günleri ve saatleri saymayı bırakmalısın ve o an öyle kalsın diye düşündüğün güzel anların varsa onları hatırlaman yeterli çünkü zaman onları senden alıp silemez. Sadece ilerler ve sen yine de büyürsün, ruhun hep çoçuk kalsın güzel kalpli insan  :-)

Açıkçası nasıl cevap vermeliyim bu tatlı yanıtına bilmiyorum fakat desteğin için çok teşekkür ederim. Kaygılarım aralıklı periyodlarla devam ediyor. En çokta geceleri uyumadan önce sıkıyor canımı, tek başıma iken vuruyorlar bana. Biliyorum hala zamanım var ama zamanın gelmemesi için gözüne bakıyorum. Uğraşıyorum. Kıymet verdiğim kişilerin yanında kalmak için, pişman olmamak için, mutlu olmak için ama kaygılarım asla geçmiyor. Aksine ileri bir aşamaya taşınıyor, anın içinde kalamıyorum. Ger dakikam kendime buna da ağlamamasın artık diyerek geçiyor. Yine hedeflerim var, iyi olacağını biliyorum ama korkunç geliyor bana. Anı yaşayamıyorum çünkü. Bunu da kaybettim diyorum kendi kendime. Yine sözcüklerin içime su serpti. Mutlu kal güzel kalpli insan

@ nepenthae  büyümenin sancıları pek çok sorumluluk düşüncesi, gelecek kaygısı, bundan sonra ne olacak telaşı.. Bunların içinde kendini geçmişe saklamaya çalışmak bu gününü mahvediyor. Maalesef herkes geçmişte kalıp mutlu olduğu anlarda saklanmayı ister ama bu daha da acı verir. Kabullenişe geçmelisin büyüdüğünü ve zamanın ilerlemesinin seni ne kadar korkuttuğunun farkındayım ama böyle geçip giden zamana sıkışıp kalmak senin gibi güçlü birine yakışmıyor bence.. Kendini motoru araza vermiş araba gibi hisseder insan bu süreç hep böyledir. Süratle ilerkeyen arabanın bir an da sorun çıkarıp yol kenarına çekmek zorunda olmak kaygı verici gibi durabilir. Varmak istediğin yeri düşünmelisin o araba artık arızalı ama arkanda kalmacak tamire gidecek kendini toparlayıp yeniden sürüş için hazır olacak. Seninle beraber yine ilerlemeye devam edecek ama yine arıza verip vermeyeceğini bilemezsin. Yol önünde durup kendine başına o arabayı bekleme geri dönmeyi de düşünme yoksa bu gün de geçmiş olur. Sen hala aynı yerde arızalı bir arabanın kendi başına çalışmasını bekler durursun. Ufak adımlarla ilerlemek sorun değil, sadece varacak olduğun yere varmış mısın bu önemli.. Umarım bir kaygılarını çoğaltmamışımdır. Kafan da karışmamıştır. Başka ne söyliyebilirim bilmiyorum. 

Hoş geldinnn 

@nepenthae  çok güzeldi. 

Gidip dinlicem

Ay unutmuşum bu şarkıyı 

Gecenin biri ayyaşın teki kalbinin dışında bekliyor içeri girmeyi