M.Stark

Yaşamak istiyorsun, yaşamak için yollar arıyorsun ama onlar yollarını kapatıyorlar. Umudun yavaş yavaş kayboluyor ve sen öylece izlemek zorundasın. Çünkü sana başka seçenek sunmadılar.

Benim de vardı bir hayalim... 

Pes ettiğin bir evre vardır ya hani... Her şeyi boşverip akışına bırakmanın verdiği o rahatsız edici rahatlık hissi... Şu sıralar onu yaşıyorum. 

Bozuk psikolojinizin sorumlusu ben değilim. Gidin ve tedavi olun. 

Sorun yok. Üstesinden gelirsin. Hep geldin. Sanki başka şansın varmış gibi (!) 

Büyüdüğünde anlayacaksın çocuk! Uyuyunca geçmediğini... 

Bir hayal kurmuşlar, adını huzur koymuşlar. Sonra o hayali poşete koyup ağzını bağlayarak çöpe atmışlar.

Sen özgürlüğün için çırpınırken, karakterinden ödün vermemek için elinden geleni yaparken beklediğin destek gelmediğinde ve hatta 'tadımız kaçmasın' diye susman istendiğinde anlıyorsun ki bazı evler sadece dört duvar. 

'Yoruldum, patron.' Yollarda yağmurdaki bir serçe kadar yalnız olmaktan yoruldum. Yanımda hiç arkadaş olmamasından bıktım. 'Nereye gideceğimizi, nereden geldiğimizi söyleyecek biri. İnsanların birbirine kötü davranmasından bıktım. Her gün dünyada hissettiğim ve duyduğum acılardan bıktım. Çok fazla var, sanki her an için kafama cam parçaları batıyor...' 

İçimde büyükçe bir isteksizlik var.